Aan alles komt een eind en dus helaas ook aan mijn verblijf in Suriname.
De laatste week hier heb ik vooral gevuld met foto's nemen in de stad, winkelen, zwemmen... Zondag ben ik ook met een paar Hollanders naar de finale van het voetbal gaan kijken en maandag ben ik naar de Limebeurs en, samen met een collega van het werk, naar het optreden van Anthony B in het Flamboyant Park geweest. Echt een leuk optreden, maar het optreden van Sizzla dat we hier eind april hebben gezien was toch wel beter.
De laatste avond heb ik met Marcel en Raidjen, de huisbaas en een vriend, tot diep in de nacht djogo's gedronken op het grasplein voor ons huis. Geen knallend afscheidsfeest dus (wat ik overigens niet zou willen) maar wel een gezellige en typische afsluiter van mijn Suriname-tijd.
Het is fantastisch geweest. Wat ik hier allemaal heb meegemaakt zal ik nooit vergeten en Suriname is een land naar mijn hart gebleken. Ik zal het missen.
Bart
maandag 7 juli 2008
zaterdag 28 juni 2008
Dag 82-92
Hallo,
Dit wordt waarschijnlijk één van de laatste posts, want het einde van mijn fantastisch Suriname-verblijf is in zicht.
Vrijdag 20 juni was onze laatste stagedag. Coralie en ik hebben taart gekocht en ermee getrakteerd op de redactie.
De zaterdag erop zijn we in de stad gebleven en zondag vertrokken we voor onze laatste trip. De bedoeling was om naar Blanche Marie te gaan, maar dat is niet gelukt.
Vroeg in de ochtend vertrokken we richting Nickerie, helemaal in het westen van Suriname (als je over de rivier gaat ben je in Guyana) in de hoop daar een boot te vinden die ons in Apura kon brengen. Blijkbaar varen er bijna geen boten naar daar op zondag en was de laatste boot al vertrokken. Op de markt konden we via een man een zeker 'Baby' bereiken. Hij kon ons de volgende ochtend naar Apura brengen met een snelle boot (de grote boten doen er 9 tot 10 uur over, zijn boot deed het in 4 uur). De nacht van zondag op maandag hebben sliepen we in een goedkoop hotel in Nickerie. Er was een zwembad, lekker eten en grappig personeel.
Maandag zijn we dan naar Apoera gevaren. Onderweg stopten we in Oreala, een klein en primitief dorpje, aan de andere kant van de rivier op een helling. We waren in Guyana. Opeens sprak iedereen er een soort Engels en het dorpje zag er anders uit dan Surinaamse dorpen. Echt raar dat er zo'n verschil is als je gewoon de rivier oversteekt.
Na nog een uurtje op de boot, in de gietende regen, kwamen we aan in Apoera. via Baby regelden we een slaapplaats in een mooie hut. s' avonds maakten we nog een wandeling in het dorp en het regenwoud en kookten we. De volgende dag stonden we al om vijf uur op om opnieuw te gaan wandelen. Apoera is echt mooi en het was dus ook wel jammer dat we al om 8u30 de boot naar Nickerie moesten terug nemen. Dinsdagavond waren we weer thuis, zijn we nog gaan zwemmen en gaan eten.
Woensdag en donderdag hebben we vooral uitgeslapen, in de stad gewandeld, geshopt... en donderdagavond nog eens uitgegaan in de Havana Lounge.
Vrijdag was het Coralie haar laatste dag hier. We hebben gewinkeld in de stad en naar de Lime-beurs geweest. Een beurs met veel standjes, optredens, een pretpark, eten en drinken.
's nachts zijn Marcel, Ivan en ik meegegaan met Coralie naar de luchthaven om afscheid te nemen.
Het zal wel raar zijn om hier nu nog een week alleen te zijn, maar ik maak er natuurlijk het beste van. Het is mijn laatste week in dit prachtig land en ik heb nog veel te doen. Ik zal misschien ook nog enkele artikels schrijven voor De Ware Tijd.
Volgende week laat ik hier weten hoe mijn laatste week was.
tot dan
Bart
ps: foto's van Apoera-uitstap komen op Facebook.
Dit wordt waarschijnlijk één van de laatste posts, want het einde van mijn fantastisch Suriname-verblijf is in zicht.
Vrijdag 20 juni was onze laatste stagedag. Coralie en ik hebben taart gekocht en ermee getrakteerd op de redactie.
De zaterdag erop zijn we in de stad gebleven en zondag vertrokken we voor onze laatste trip. De bedoeling was om naar Blanche Marie te gaan, maar dat is niet gelukt.
Vroeg in de ochtend vertrokken we richting Nickerie, helemaal in het westen van Suriname (als je over de rivier gaat ben je in Guyana) in de hoop daar een boot te vinden die ons in Apura kon brengen. Blijkbaar varen er bijna geen boten naar daar op zondag en was de laatste boot al vertrokken. Op de markt konden we via een man een zeker 'Baby' bereiken. Hij kon ons de volgende ochtend naar Apura brengen met een snelle boot (de grote boten doen er 9 tot 10 uur over, zijn boot deed het in 4 uur). De nacht van zondag op maandag hebben sliepen we in een goedkoop hotel in Nickerie. Er was een zwembad, lekker eten en grappig personeel.
Maandag zijn we dan naar Apoera gevaren. Onderweg stopten we in Oreala, een klein en primitief dorpje, aan de andere kant van de rivier op een helling. We waren in Guyana. Opeens sprak iedereen er een soort Engels en het dorpje zag er anders uit dan Surinaamse dorpen. Echt raar dat er zo'n verschil is als je gewoon de rivier oversteekt.
Na nog een uurtje op de boot, in de gietende regen, kwamen we aan in Apoera. via Baby regelden we een slaapplaats in een mooie hut. s' avonds maakten we nog een wandeling in het dorp en het regenwoud en kookten we. De volgende dag stonden we al om vijf uur op om opnieuw te gaan wandelen. Apoera is echt mooi en het was dus ook wel jammer dat we al om 8u30 de boot naar Nickerie moesten terug nemen. Dinsdagavond waren we weer thuis, zijn we nog gaan zwemmen en gaan eten.
Woensdag en donderdag hebben we vooral uitgeslapen, in de stad gewandeld, geshopt... en donderdagavond nog eens uitgegaan in de Havana Lounge.
Vrijdag was het Coralie haar laatste dag hier. We hebben gewinkeld in de stad en naar de Lime-beurs geweest. Een beurs met veel standjes, optredens, een pretpark, eten en drinken.
's nachts zijn Marcel, Ivan en ik meegegaan met Coralie naar de luchthaven om afscheid te nemen.
Het zal wel raar zijn om hier nu nog een week alleen te zijn, maar ik maak er natuurlijk het beste van. Het is mijn laatste week in dit prachtig land en ik heb nog veel te doen. Ik zal misschien ook nog enkele artikels schrijven voor De Ware Tijd.
Volgende week laat ik hier weten hoe mijn laatste week was.
tot dan
Bart
ps: foto's van Apoera-uitstap komen op Facebook.
donderdag 26 juni 2008
Adiosi Sranan
Dit is het laatste bericht op de blog. Van mij toch, coralie.
Bart vertrekt 5 juli en zal nog laten weten wat we allemaal gedaan hebben afgelopen weken. Ik vertrek vrijdagnacht naar panama; waar ik michael terugzie. Dan gaan we drie weken rondtrekken. Hij keert 20 juli terug naar belgie; daarna ga ik naar costa rica (naast panama) en reis ik verder met jozefien en enkele vrienden van haar. Dan keer ik 1 augustus terug naar Paramaribo en 2 augustus terug naar belgie.
Ik ben wel een beetje triestig dat het bijna afgelopen is. We hebben hier echt leuke maanden gehad. Bij De ware Tijd, thuis, op trips, op feestjes, in de stad, ... Vandaag ben ik voor de laatste keer op de redactie geweest en afscheid genomen van iedereen. Onze stage heeft lang geduurd en ik trok veel op met de mensen daar. ze zijn echt vrienden geworden en ik ga ze missen. Het was dus moeilijk, maar volgend jaar zijn we van plan om terug te komen voor zeker een maand en dan zie ik ze terug. zij gaan ook allemaal 1 keer per jaar naar nederland en willen dan wel een ommeweg maken naar belgie.
Alles was zooo leuk. GRRRRRRRRRRRRRRRRRRR waarom moet ik terug? dit is echt wel het beloofde land, zoals ze op de radio en tv hier veel zeggen. Ik ga hier niet opsommen wat beter is dan belgie. maar stress is er veel minder; de kleren goedkoper, het eten specialer, de temperatuur 20 graden hoger, de natuur veeeel mooier en de mensen zijn opener en liever. sorry:) ik ben toch ook een belg
Vanavond gaan we nog keer naar de havana lounge; gaan feesten en drinken; morgen dan nog wat in de stad rondtjoolen en nog veel ' chinese' (goedkope mooie brol) dingen kopen, koffietjes drinken, naar sarinahs gaan (ons favoriete restaurant), mijn valies helaas pakken, om 02.00 uur naar zanderij (de luchthaven) daar nog parbobier drinken 'snachts en bingo pizza en morello's eten. Dan afscheid nemen van bart en ivan (surinaamse huisgenoot).
fu 2009 SRANAN
Coralie en .... PS ik verlang toch wel om jullie terug te zien:) vang me maar op als ik terug ben, want dit land en wat we hier meegemaakt hebben kan ik moeilijk achter me laten.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx laatste surinaamse bossis
Bart vertrekt 5 juli en zal nog laten weten wat we allemaal gedaan hebben afgelopen weken. Ik vertrek vrijdagnacht naar panama; waar ik michael terugzie. Dan gaan we drie weken rondtrekken. Hij keert 20 juli terug naar belgie; daarna ga ik naar costa rica (naast panama) en reis ik verder met jozefien en enkele vrienden van haar. Dan keer ik 1 augustus terug naar Paramaribo en 2 augustus terug naar belgie.
Ik ben wel een beetje triestig dat het bijna afgelopen is. We hebben hier echt leuke maanden gehad. Bij De ware Tijd, thuis, op trips, op feestjes, in de stad, ... Vandaag ben ik voor de laatste keer op de redactie geweest en afscheid genomen van iedereen. Onze stage heeft lang geduurd en ik trok veel op met de mensen daar. ze zijn echt vrienden geworden en ik ga ze missen. Het was dus moeilijk, maar volgend jaar zijn we van plan om terug te komen voor zeker een maand en dan zie ik ze terug. zij gaan ook allemaal 1 keer per jaar naar nederland en willen dan wel een ommeweg maken naar belgie.
Alles was zooo leuk. GRRRRRRRRRRRRRRRRRRR waarom moet ik terug? dit is echt wel het beloofde land, zoals ze op de radio en tv hier veel zeggen. Ik ga hier niet opsommen wat beter is dan belgie. maar stress is er veel minder; de kleren goedkoper, het eten specialer, de temperatuur 20 graden hoger, de natuur veeeel mooier en de mensen zijn opener en liever. sorry:) ik ben toch ook een belg
Vanavond gaan we nog keer naar de havana lounge; gaan feesten en drinken; morgen dan nog wat in de stad rondtjoolen en nog veel ' chinese' (goedkope mooie brol) dingen kopen, koffietjes drinken, naar sarinahs gaan (ons favoriete restaurant), mijn valies helaas pakken, om 02.00 uur naar zanderij (de luchthaven) daar nog parbobier drinken 'snachts en bingo pizza en morello's eten. Dan afscheid nemen van bart en ivan (surinaamse huisgenoot).
fu 2009 SRANAN
Coralie en .... PS ik verlang toch wel om jullie terug te zien:) vang me maar op als ik terug ben, want dit land en wat we hier meegemaakt hebben kan ik moeilijk achter me laten.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx laatste surinaamse bossis
dinsdag 17 juni 2008
Dag 69 - 81
Hallo,
Een kort bericht want ik heb weinig tijd.
Twee weekends terug zijn we dus naar Bigi Pan geweest. Naar goede gewoonte hebben we de touroperators gemeden en de trip op eigen houtje gedaan. Het gevolg was een goedkope en zeer leuke uitstap. In de post van Coralie hieronder kon je al lezen hoe leuk en vermoeiend het was.
Vorig weekend was het een werkweekend, waardoor we niet zo veel hebben kunnen doen. We zijn wel een paar keer gaan eten en natuurlijk naar het zwembad gegaan.
Nu is de laatste werkweek begonnen en het gaat enorm vlug. Aangezien we nog eens reflectie- en stageverslagen moeten schrijven is het wel redelijk druk.
Volgende week is het Coralie haar laatste week en dan zullen we nog zoveel mogelijk proberen te doen, waaronder een laatste trip. De laatste week van mijn verblijf zal ik me voornamelijk bezig houden met rondlopen in de stad en interviews afnemen voor mijn eindwerk. 30 juni ga ik ook nog naar een optreden van Anthony B en 1 juli is het hier weer feest in de stad, want dan is het Keti Koti. De afschaffing van de slavernij wordt dan herdacht.
De laatste dagen zullen dus goed gevuld zijn!
Tot later
Bart
Een kort bericht want ik heb weinig tijd.
Twee weekends terug zijn we dus naar Bigi Pan geweest. Naar goede gewoonte hebben we de touroperators gemeden en de trip op eigen houtje gedaan. Het gevolg was een goedkope en zeer leuke uitstap. In de post van Coralie hieronder kon je al lezen hoe leuk en vermoeiend het was.
Vorig weekend was het een werkweekend, waardoor we niet zo veel hebben kunnen doen. We zijn wel een paar keer gaan eten en natuurlijk naar het zwembad gegaan.
Nu is de laatste werkweek begonnen en het gaat enorm vlug. Aangezien we nog eens reflectie- en stageverslagen moeten schrijven is het wel redelijk druk.
Volgende week is het Coralie haar laatste week en dan zullen we nog zoveel mogelijk proberen te doen, waaronder een laatste trip. De laatste week van mijn verblijf zal ik me voornamelijk bezig houden met rondlopen in de stad en interviews afnemen voor mijn eindwerk. 30 juni ga ik ook nog naar een optreden van Anthony B en 1 juli is het hier weer feest in de stad, want dan is het Keti Koti. De afschaffing van de slavernij wordt dan herdacht.
De laatste dagen zullen dus goed gevuld zijn!
Tot later
Bart
maandag 9 juni 2008
Bigi Pan(g)
ik en afoei
smigel - gollum look a like
de scharen eraf doen
krabbenjacht
ons hutje in bigi pan
zonsondergang
bart in zn hangmat
Bigi pan
hallo,
We zijn sinds gisterenmiddag terug van Bigi Pan: een natuurreservaat in het westen van Suriname; ongeveer 3 uur rijden van Paramaribo. We vertrokken met een taxibusje, waar de meest irritante surinamer ooit meewas. Een soort gek die ons heeltijd lastig viel. Heeltijd luid lachen, als wij vroegen of het raam open mocht omdat het te warm was; deed hij het constant open en dicht. Op een eind vroegen we echt of hij voor hem wou kijken en ons met rust wou laten, maar dan werd het nog erger. We stopten in een dorpje genaamd 'paradise', daar moesten we een korjaal (bootje) nemen naar het reservaat en naar ons houten huisje op het water. We stapten in een wankel bootje en vaarden 1 km, dan moesten we over een soort sluis, de boot voortduwen over een houten bouwwerk. Dan nog een half uur varen tussen planten, struiken en bomen, dan kwamen we terug in open water en zagen we houten huisjes op het water. In het doorgaan zagen we o.a kaaimannen, ara's (papegaaien), witte grote vogels, reigers, ... In Bigi Pan zitten er geregeld veel flamingo's, afhankelijk van het getij. Ook rode ibissen ( heel zeldzaam), maar we hebben gene gezien.
Eerst hebben we een beetje in de zon gelegen en onze hangmatten opgehangen, bart zijn nieuwe hangmat die een kinderhangmat bleek te zijn. Toen zijn bart en ik meegegaan met de visser en a foei, een chinees jongetje (hulpje) om de netten te controleren. Een magere vangst: 2 krabus, krabben. We moesten onderweg heeltijd zwarte muggen van ons afslaan. niet leuk. Daarna inge en de andere bootsman gaan oppikken en dan naar een andere plaats om nog meer te vissen. Daar hebben we in een kreekje gezwommen, met overal modder op de bodem. We zakten 1 m weg in de modder. Daar met netten gevist en gevaarlijke vissen gevangen. Ook inge bekogeld met modder. weeral 100 en muggen moeten afweren *dit is nog niet het ergste*. Terug in ons huisje hebben we krabben met koordjes gevangen en gebakken en ook vis. Met pasta en lekkerste tomatensaus-knoflook-ajuin ooit. Krabben vangen is eigenlijk echt leuk en spannend. Als je hem voelt aan je lijn dan moet je heel traag hem ophalen en dan met een emmer eronder hem vangen. Dan uitkieperen en zijn scharen eraf slaan, dat gedeelte moest a foei doen. Wel mager vlees aan de krabben. Toen kwamen er nog vissers toe en paar hollanders. Waaronder 1 kaaimannen jager, hij schiet enkel en zijn surinaamse vrienden moesten uit de boot springen en de kaaiman vangen en villen. Dan nog een andere hollander die al vanaf het begin zei dat hij liever in een hotel was. Na veel zagen mochten we mee op kaaimannen jacht rond 00.00 u. In het begin was het heel leuk, je zag waar ze zaten door hun rode ogen die reflecteerden. Maar toen de boot vertraagde, werden we aangevallen door 1000'en zwarte muggen. je moest constant bewegen of je werd 1 muggenbult. Ik zag niets meer van de kaaimannen doordat ik in een bolletje was gekropen met mijn handen over mijn voeten en mijn trui over mijn hoofd. We hadden vergeten muggenzalf aan te doen:). Snachts sliepen we op de houten vloer, omdat er geen bedden waren. Weeral heel veel muggen, ik sliep 2 u en dan werdk wakker van de muggebeten of het gezoem. Dan heel veel muggenzalf op mn gezicht gedaan en met mn hoofd in mn slaapzak geslapen. De volgende morgen allemaal mottig en gekraakt. Gezouten vis gegeten en alles opgekraamd. Terug met een soort bustaxi waar de muziek oorverdovend luid stond. Maar nog altijd leuk omdat het ventje van in het doorgaan niet mee was. Wel mooie landschappen onderweg; rijstvelden, veel roofvogels, mooie rivieren, enz.
Thuis zijn we dan hamburgers en frieten gaan eten en hebben we gerust, twas echt een sjiek maar vermoeiend weekend.
XXXX Coe raa lie ( zo spreken ze mijn naam hier uit)
We zijn sinds gisterenmiddag terug van Bigi Pan: een natuurreservaat in het westen van Suriname; ongeveer 3 uur rijden van Paramaribo. We vertrokken met een taxibusje, waar de meest irritante surinamer ooit meewas. Een soort gek die ons heeltijd lastig viel. Heeltijd luid lachen, als wij vroegen of het raam open mocht omdat het te warm was; deed hij het constant open en dicht. Op een eind vroegen we echt of hij voor hem wou kijken en ons met rust wou laten, maar dan werd het nog erger. We stopten in een dorpje genaamd 'paradise', daar moesten we een korjaal (bootje) nemen naar het reservaat en naar ons houten huisje op het water. We stapten in een wankel bootje en vaarden 1 km, dan moesten we over een soort sluis, de boot voortduwen over een houten bouwwerk. Dan nog een half uur varen tussen planten, struiken en bomen, dan kwamen we terug in open water en zagen we houten huisjes op het water. In het doorgaan zagen we o.a kaaimannen, ara's (papegaaien), witte grote vogels, reigers, ... In Bigi Pan zitten er geregeld veel flamingo's, afhankelijk van het getij. Ook rode ibissen ( heel zeldzaam), maar we hebben gene gezien.
Eerst hebben we een beetje in de zon gelegen en onze hangmatten opgehangen, bart zijn nieuwe hangmat die een kinderhangmat bleek te zijn. Toen zijn bart en ik meegegaan met de visser en a foei, een chinees jongetje (hulpje) om de netten te controleren. Een magere vangst: 2 krabus, krabben. We moesten onderweg heeltijd zwarte muggen van ons afslaan. niet leuk. Daarna inge en de andere bootsman gaan oppikken en dan naar een andere plaats om nog meer te vissen. Daar hebben we in een kreekje gezwommen, met overal modder op de bodem. We zakten 1 m weg in de modder. Daar met netten gevist en gevaarlijke vissen gevangen. Ook inge bekogeld met modder. weeral 100 en muggen moeten afweren *dit is nog niet het ergste*. Terug in ons huisje hebben we krabben met koordjes gevangen en gebakken en ook vis. Met pasta en lekkerste tomatensaus-knoflook-ajuin ooit. Krabben vangen is eigenlijk echt leuk en spannend. Als je hem voelt aan je lijn dan moet je heel traag hem ophalen en dan met een emmer eronder hem vangen. Dan uitkieperen en zijn scharen eraf slaan, dat gedeelte moest a foei doen. Wel mager vlees aan de krabben. Toen kwamen er nog vissers toe en paar hollanders. Waaronder 1 kaaimannen jager, hij schiet enkel en zijn surinaamse vrienden moesten uit de boot springen en de kaaiman vangen en villen. Dan nog een andere hollander die al vanaf het begin zei dat hij liever in een hotel was. Na veel zagen mochten we mee op kaaimannen jacht rond 00.00 u. In het begin was het heel leuk, je zag waar ze zaten door hun rode ogen die reflecteerden. Maar toen de boot vertraagde, werden we aangevallen door 1000'en zwarte muggen. je moest constant bewegen of je werd 1 muggenbult. Ik zag niets meer van de kaaimannen doordat ik in een bolletje was gekropen met mijn handen over mijn voeten en mijn trui over mijn hoofd. We hadden vergeten muggenzalf aan te doen:). Snachts sliepen we op de houten vloer, omdat er geen bedden waren. Weeral heel veel muggen, ik sliep 2 u en dan werdk wakker van de muggebeten of het gezoem. Dan heel veel muggenzalf op mn gezicht gedaan en met mn hoofd in mn slaapzak geslapen. De volgende morgen allemaal mottig en gekraakt. Gezouten vis gegeten en alles opgekraamd. Terug met een soort bustaxi waar de muziek oorverdovend luid stond. Maar nog altijd leuk omdat het ventje van in het doorgaan niet mee was. Wel mooie landschappen onderweg; rijstvelden, veel roofvogels, mooie rivieren, enz.
Thuis zijn we dan hamburgers en frieten gaan eten en hebben we gerust, twas echt een sjiek maar vermoeiend weekend.
XXXX Coe raa lie ( zo spreken ze mijn naam hier uit)
vrijdag 6 juni 2008
Dag 59-69
Hallo,
Niet veel speciaals te melden, buiten het feit dat we hier nog steeds iedere dag genieten van dit zalige land. We gaan wel veel gaan werken, maar we vinden nog steeds de tijd om te genieten van de zon, om te zwemmen, te winkelen, uit te eten, uitgaan...
We hebben ook een nieuwe huisgenoot, Ivanilho. Hij is een Surinaamse jongen die thuis niet meer kan studeren omdat het er te druk is geworden. Daarom zocht hij een kamer en via iemand bij De Ware Tijd kwam hij bij ons terecht. Normaal gezien trekken er vandaag ook nog twee mensen in. Familie van Marcel, onze huisbaas.
Gisteren was het hier groot feest in de stad. 5 juni was de officiele herdenkingsdag van 135 jaar Hindostaanse Immigratie in Suriname. Ik heb al (te) veel artikels hierover moeten schrijven, dus ik ben eigenlijk wel blij dat het voorbij is. Coralie en ik zijn gisteren ook een kijkje gaan nemen op het Onafhankelijkheidsplein waar er een groot feest was. Speciaal sfeertje en Coralie heeft veel leuke foto's genomen.
Dit weekend gaan we op trip naar Bigi Pan. Dat is een plaatsje dicht bij Nickerie waar je kan slapen in huisjes op het water en waar er veel dieren te zien zijn. Normaal gingen we langer gaan en ook nog de Blanche-Marie Vallen gaan bekijken, maar de redactie doet een beetje lastig en Coralie krijgt geen vrijaf voor maandag en dinsdag, dus kunnen we dat niet doen. Jammer.
Bigi Pan is naar het schijnt zeer mooi, dus ik kijk er al naar uit.
Ondertussen begint het einde te naderen. Ik ben hier nu nog amper een maand. Ik zal er dus ten volle van moeten genieten!
tot later
Bart
Niet veel speciaals te melden, buiten het feit dat we hier nog steeds iedere dag genieten van dit zalige land. We gaan wel veel gaan werken, maar we vinden nog steeds de tijd om te genieten van de zon, om te zwemmen, te winkelen, uit te eten, uitgaan...
We hebben ook een nieuwe huisgenoot, Ivanilho. Hij is een Surinaamse jongen die thuis niet meer kan studeren omdat het er te druk is geworden. Daarom zocht hij een kamer en via iemand bij De Ware Tijd kwam hij bij ons terecht. Normaal gezien trekken er vandaag ook nog twee mensen in. Familie van Marcel, onze huisbaas.
Gisteren was het hier groot feest in de stad. 5 juni was de officiele herdenkingsdag van 135 jaar Hindostaanse Immigratie in Suriname. Ik heb al (te) veel artikels hierover moeten schrijven, dus ik ben eigenlijk wel blij dat het voorbij is. Coralie en ik zijn gisteren ook een kijkje gaan nemen op het Onafhankelijkheidsplein waar er een groot feest was. Speciaal sfeertje en Coralie heeft veel leuke foto's genomen.
Dit weekend gaan we op trip naar Bigi Pan. Dat is een plaatsje dicht bij Nickerie waar je kan slapen in huisjes op het water en waar er veel dieren te zien zijn. Normaal gingen we langer gaan en ook nog de Blanche-Marie Vallen gaan bekijken, maar de redactie doet een beetje lastig en Coralie krijgt geen vrijaf voor maandag en dinsdag, dus kunnen we dat niet doen. Jammer.
Bigi Pan is naar het schijnt zeer mooi, dus ik kijk er al naar uit.
Ondertussen begint het einde te naderen. Ik ben hier nu nog amper een maand. Ik zal er dus ten volle van moeten genieten!
tot later
Bart
Artikels
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44355
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44386
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=44410
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44482
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44484
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44531
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44573
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44624
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44622
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44687
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44686
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44760
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=44732 (foto)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44799
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44860
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44861
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=70&id=44848 (foto)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=42&id=44842
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44386
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=44410
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44482
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44484
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44531
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44573
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44624
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44622
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44687
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44686
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44760
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=44732 (foto)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44799
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44860
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44861
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=70&id=44848 (foto)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=42&id=44842
dinsdag 27 mei 2008
zwembadweekend
hoihoi,
Dit weekend hadden we vrij en we hebben bijna heeltijd aan het zwembad gelegen. Donderdag gingen we naar de Havana lounge, das altijd cool daar op die dag. Eerst is er salsa en merengue (hoe schrijf je dat) muziek. Dan rond een uur of 12 verandert de muziek naar stoere hiphop, reggae en rnb en soms ook melige muziek 'tuintje in mijn hart' bv, een populair liedje. Ook leuk omdat er veel surinamers zijn, ook wel stagaires.
Vrijdag afscheidsbbq voor anke. Savonds nog wat gepraat op ons balkon. Volgende morgen kwam anke, die altijd veel te vroeg wakker is, naar mijn kamer om te vragen of ze nu wel of niet een sjakosj ging laten maken bij onze ledermaker buurman nikki:) wel nog grappig, achterna anke;) dan naar de witte lotus geweest= zwembad toegeeigend door chinezen. gewoon slapen in het gras en dobberen. volgende dag dolfijnentrip naar braamspunt. heel leuk en mooi, veel dolfijnen gezien. We moesten om 5u30 opstaan om op leonsberg te zijn om 10 voor 7 (surinaamse tijd, dus we vertrokken een uur later). toevallig ging er een sylvia mee, een vrouw die ik moest interviewen voor een artikel ivm de zoo. Wilfred en ik kregen een beetje ruzie met haar omdat ze dingen beweerde die niet waar waren en dus was dat mens daar dan ook. Ik was haar aanwezigheid als vlug vergeten toen we de dolfijnen zagen. Tzijn echt hele mooie: ze lijken goed op tuimelaars, maar kleiner en met een roze buik. In het begin waren ze heel rustig omdat ze nog aan het eten waren (garnalen) en toen vaarden we verder en daar waren ze actief en kwamen ze heel dicht. Ik zat op het puntje van de boot en ze kwamen bijna tot aan mijn voeten zwemmen. Zondag gaan we waarschijnlijk terug. Ik heb vorige keer te veel foto's getrokken, nu wil ik alleen maar kijken. Op braamspunt was het ook nog sjiek, gezwommen in atlantische oceaan, bij mangroves. Door slootjes gelopen en dan weggezakt, in een gebied waar pijlstaartroggen zitten. enz. Dan smiddag naar zwembad van torarica, een luxe hotel. Omdat we blank zijn, vraagt niemand daar zich af of we er wel mogen zijn of omdat ze te lui zijn om het te checken.
Nu weer aan het werk. Ik post niet veel artikels opa, omdat je ze op de site kan zien. maar ik spaar sommige kranten hier, dan breng ik ze wel eens mee naar moerkerke. Ik heb een kaartje geschreven, maar ik weet je adres niet meer... mail je het?
Volgende week vragen we een paar dagen vrij om naar het binnenland te gaan, naar de blanche marievallen en de jungle.
daaa-aaag xxxx
Dit weekend hadden we vrij en we hebben bijna heeltijd aan het zwembad gelegen. Donderdag gingen we naar de Havana lounge, das altijd cool daar op die dag. Eerst is er salsa en merengue (hoe schrijf je dat) muziek. Dan rond een uur of 12 verandert de muziek naar stoere hiphop, reggae en rnb en soms ook melige muziek 'tuintje in mijn hart' bv, een populair liedje. Ook leuk omdat er veel surinamers zijn, ook wel stagaires.
Vrijdag afscheidsbbq voor anke. Savonds nog wat gepraat op ons balkon. Volgende morgen kwam anke, die altijd veel te vroeg wakker is, naar mijn kamer om te vragen of ze nu wel of niet een sjakosj ging laten maken bij onze ledermaker buurman nikki:) wel nog grappig, achterna anke;) dan naar de witte lotus geweest= zwembad toegeeigend door chinezen. gewoon slapen in het gras en dobberen. volgende dag dolfijnentrip naar braamspunt. heel leuk en mooi, veel dolfijnen gezien. We moesten om 5u30 opstaan om op leonsberg te zijn om 10 voor 7 (surinaamse tijd, dus we vertrokken een uur later). toevallig ging er een sylvia mee, een vrouw die ik moest interviewen voor een artikel ivm de zoo. Wilfred en ik kregen een beetje ruzie met haar omdat ze dingen beweerde die niet waar waren en dus was dat mens daar dan ook. Ik was haar aanwezigheid als vlug vergeten toen we de dolfijnen zagen. Tzijn echt hele mooie: ze lijken goed op tuimelaars, maar kleiner en met een roze buik. In het begin waren ze heel rustig omdat ze nog aan het eten waren (garnalen) en toen vaarden we verder en daar waren ze actief en kwamen ze heel dicht. Ik zat op het puntje van de boot en ze kwamen bijna tot aan mijn voeten zwemmen. Zondag gaan we waarschijnlijk terug. Ik heb vorige keer te veel foto's getrokken, nu wil ik alleen maar kijken. Op braamspunt was het ook nog sjiek, gezwommen in atlantische oceaan, bij mangroves. Door slootjes gelopen en dan weggezakt, in een gebied waar pijlstaartroggen zitten. enz. Dan smiddag naar zwembad van torarica, een luxe hotel. Omdat we blank zijn, vraagt niemand daar zich af of we er wel mogen zijn of omdat ze te lui zijn om het te checken.
Nu weer aan het werk. Ik post niet veel artikels opa, omdat je ze op de site kan zien. maar ik spaar sommige kranten hier, dan breng ik ze wel eens mee naar moerkerke. Ik heb een kaartje geschreven, maar ik weet je adres niet meer... mail je het?
Volgende week vragen we een paar dagen vrij om naar het binnenland te gaan, naar de blanche marievallen en de jungle.
daaa-aaag xxxx
Dag 48-59
Het is alweer een tijdje geleden, maar dat is omdat er niet veel speciaals te melden valt. Het leven is hier nog altijd zalig, alleen regent het een beetje meer omdat de grote regentijd nu echt begonnen is. Toch genieten we nog geregeld van de zon!
Het weekend van 17 en 18 mei was een werkweekend, maar zaterdag heb ik niets moeten doen. Coralie en ik hebben wat rondgewandeld in de stad en naar een (te duur) winkelcentrum geweest. Zondag had ik wel een item en in de namiddag zijn we naar een talentenjacht geweest van de organisatie Twisted. Daar moesten we onder andere de categorie 'dans' jureren, terwijl ik helemaal niets van dans ken... Het was een entertainende namiddag en af en toe was ik wel onder de indruk van sommige deelnemers. Vooral de categorieën breakdance en rap waren de moeite waard. De categorie zang daarentegen was wel een beetje zielig...
Tijdens de week was het een gewone werkweek, niets speciaal te vermelden dus. Donderdagavond zijn we wel gaan feesten in de Havana-lounge.
Dit weekend zijn we vrijdagavond naar een barbecue geweest bij Abba en Jurgen omdat Anke zaterdag terug naar Belgie vertrok. Die zaterdag zijn we ook nog gaan zwemmen in De Witte Lotus, een zwembad dicht bij ons huis met alleen maar Chinezen, behalve ons dus.
Zondag was echt een schitterende dag. Om 5u30 vertrokken we al richting Leonsberg om van daaruit te varen op de Surinamerivier. We hebben er dolfijnen gespot en we hebben er echt massa's gezien. Ze waren zeer actief en kwamen heel dicht bij onze boot. Het zijn rivierdolfijnen en ze zijn een beetje kleiner dan gewone dolfijnen, maar wel mooier. Ze worden maximaal 2 meter en je kan ze herkennen aan hun roze borst.
Daarna zijn we naar Braamspunt gevaren, een vissersdorpje bij de monding van de rivier. Er was een mooi strand en veel vissers die trots hun vangst lieten zien. Zondag gaan we misschien terug.
Foto's op facebook natuurlijk :)
Voor de rest gaat alles zijn gewone gangetje. Rustig, veel gaan eten op restaurant en niet al te veel slapen. Zalig dus.
Tot later
Bart
Het weekend van 17 en 18 mei was een werkweekend, maar zaterdag heb ik niets moeten doen. Coralie en ik hebben wat rondgewandeld in de stad en naar een (te duur) winkelcentrum geweest. Zondag had ik wel een item en in de namiddag zijn we naar een talentenjacht geweest van de organisatie Twisted. Daar moesten we onder andere de categorie 'dans' jureren, terwijl ik helemaal niets van dans ken... Het was een entertainende namiddag en af en toe was ik wel onder de indruk van sommige deelnemers. Vooral de categorieën breakdance en rap waren de moeite waard. De categorie zang daarentegen was wel een beetje zielig...
Tijdens de week was het een gewone werkweek, niets speciaal te vermelden dus. Donderdagavond zijn we wel gaan feesten in de Havana-lounge.
Dit weekend zijn we vrijdagavond naar een barbecue geweest bij Abba en Jurgen omdat Anke zaterdag terug naar Belgie vertrok. Die zaterdag zijn we ook nog gaan zwemmen in De Witte Lotus, een zwembad dicht bij ons huis met alleen maar Chinezen, behalve ons dus.
Zondag was echt een schitterende dag. Om 5u30 vertrokken we al richting Leonsberg om van daaruit te varen op de Surinamerivier. We hebben er dolfijnen gespot en we hebben er echt massa's gezien. Ze waren zeer actief en kwamen heel dicht bij onze boot. Het zijn rivierdolfijnen en ze zijn een beetje kleiner dan gewone dolfijnen, maar wel mooier. Ze worden maximaal 2 meter en je kan ze herkennen aan hun roze borst.
Daarna zijn we naar Braamspunt gevaren, een vissersdorpje bij de monding van de rivier. Er was een mooi strand en veel vissers die trots hun vangst lieten zien. Zondag gaan we misschien terug.
Foto's op facebook natuurlijk :)
Voor de rest gaat alles zijn gewone gangetje. Rustig, veel gaan eten op restaurant en niet al te veel slapen. Zalig dus.
Tot later
Bart
vrijdag 23 mei 2008
Artikels
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44035
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44096
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44151 (foto)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=44075
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44189
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44191
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44190
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44239
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44241
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44292
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44297
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44096
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44151 (foto)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=44075
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44189
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44191
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44190
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44239
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44241
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44292
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=44297
vrijdag 16 mei 2008
Dag 44-48
Het was deze week een zeer drukke, maar leuke werkweek.
Maandag was het nog een gewone werkdag, maar ik moest wel nieuwtjes zoeken voor de showbizkrant. Ik heb stukjes geschreven over homofobe reggea-artiesten, Tom Cruise en Madonna. Daarom zijn er ook minder artikels deze week, want de showbizartikels worden niet op de website geplaatst. Het was eens iets anders, maar hopelijk moet ik dit niet te veel doen...
Dinsdag was een superdrukke dag. Ik heb drie items moeten bezoeken en 1 daarvan was het bezoek van Nederlands minister-president Jan-Peter Balkenende aan een school in Paramaribo. Balkenende was op tweedaags bezoek in Suriname en dit deel van het bezoek moest ik behandelen. Ik heb Balkenende ontmoet, maar ik mocht geen vragen stellen om in mijn artikel te schrijven.
Woensdag kwam ik op de redactie en ik zag, tot mijn eigen verbazing, dat 1 van de foto's die ik genomen heb van het bezoek van Balkenende aan de school op de voorpagina stond! In de krant zelf stonden er nog drie foto's en ik kreeg ook veel complimenten over het artikel.
Donderdag mocht ik voor het eerst naar het binnenland voor een item, en dan nog met het vliegtuig. Samen met Erna, van de binnenlandredactie, vertrokken we om 9 uur 's ochtends in een klein vliegtuigje naar Djoemoe. Na een uurtje vliegen over het regenwoud (wat echt zalig was) en tien minuutjes varen, kwamen we aan in het dorpje dat niet te bereiken is met de auto. Er werd een gerenoveerd ziekenhuis geopend en dat was dringend nodig, want de inwoners van Djoemoe moesten telkens naar Paramaribo als ze medische hulp nodig hadden.
Ik moest foto's nemen voor het artikel van Erna en ik zal er waarschijnlijk zelf ook nog een sfeerverslag over schrijven. Foto's volgen nog op Facebook.
Vandaag moest ik Erwin de Vries interviewen voor een artikel in de krant van 22 mei. Hij is een bekend schilder en op 22 mei is het zestig jaar geleden dat hij voor het eerst heeft tentoon gesteld.
De week is bijna voorbij, maar er wacht nog weekendwerk. Hopelijk niet te veel, want ik ben moe. Zondag zullen Coralie en ik ook helpen op een talentenjacht, dat wordt lachen...
Tot later!
Bart
Maandag was het nog een gewone werkdag, maar ik moest wel nieuwtjes zoeken voor de showbizkrant. Ik heb stukjes geschreven over homofobe reggea-artiesten, Tom Cruise en Madonna. Daarom zijn er ook minder artikels deze week, want de showbizartikels worden niet op de website geplaatst. Het was eens iets anders, maar hopelijk moet ik dit niet te veel doen...
Dinsdag was een superdrukke dag. Ik heb drie items moeten bezoeken en 1 daarvan was het bezoek van Nederlands minister-president Jan-Peter Balkenende aan een school in Paramaribo. Balkenende was op tweedaags bezoek in Suriname en dit deel van het bezoek moest ik behandelen. Ik heb Balkenende ontmoet, maar ik mocht geen vragen stellen om in mijn artikel te schrijven.
Woensdag kwam ik op de redactie en ik zag, tot mijn eigen verbazing, dat 1 van de foto's die ik genomen heb van het bezoek van Balkenende aan de school op de voorpagina stond! In de krant zelf stonden er nog drie foto's en ik kreeg ook veel complimenten over het artikel.
Donderdag mocht ik voor het eerst naar het binnenland voor een item, en dan nog met het vliegtuig. Samen met Erna, van de binnenlandredactie, vertrokken we om 9 uur 's ochtends in een klein vliegtuigje naar Djoemoe. Na een uurtje vliegen over het regenwoud (wat echt zalig was) en tien minuutjes varen, kwamen we aan in het dorpje dat niet te bereiken is met de auto. Er werd een gerenoveerd ziekenhuis geopend en dat was dringend nodig, want de inwoners van Djoemoe moesten telkens naar Paramaribo als ze medische hulp nodig hadden.
Ik moest foto's nemen voor het artikel van Erna en ik zal er waarschijnlijk zelf ook nog een sfeerverslag over schrijven. Foto's volgen nog op Facebook.
Vandaag moest ik Erwin de Vries interviewen voor een artikel in de krant van 22 mei. Hij is een bekend schilder en op 22 mei is het zestig jaar geleden dat hij voor het eerst heeft tentoon gesteld.
De week is bijna voorbij, maar er wacht nog weekendwerk. Hopelijk niet te veel, want ik ben moe. Zondag zullen Coralie en ik ook helpen op een talentenjacht, dat wordt lachen...
Tot later!
Bart
Artikels
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43700
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43803
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43858
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43922
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43919
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43985
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43986
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=43955 (artikel van Erna over ziekenhuis in Djoemoe, wel mijn foto)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43803
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43858
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43922
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43919
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43985
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43986
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=37&id=43955 (artikel van Erna over ziekenhuis in Djoemoe, wel mijn foto)
maandag 12 mei 2008
Dag 41-44
Het was al lang geleden dat we nog een meerdaagse trip hebben gedaan dus dit weekend vertrokken we vol ongeduld op onze tweede uitstap.
Vrijdagavond werden we opgehaald bij de Ware Tijd en naar het huis van onze gids, Dion, gevoerd. Anke en Inge gingen ook mee, hun hebben we al eerder leren kennen. We waren met een kleine groep; Coralie, Anke, Inge en ik en Jurgen, Abba, Berber, Liebrecht en Lien.
Na kennis gemaakt te hebben met de familie van Dion wrongen we ons in zijn raar, maar zeer goed rijdend busje en vertrokken we richting Brownsberg. De weg was van het slechtste dat ik hier al heb gezien, maar de Renault van Dion liet ons niet in de steek. 1 keer moesten we wel allemaal uit het busje omdat het te zwaar was om een helling op te rijden.
Na ongeveer twee uur rijden kwamen we in het donker toe aan Stone Island, de plaats aan de rand van het stuwmeer en aan de voet van Brownsberg, waar we overnacht hebben. 's avonds laat hebben we nog in het stuwmeer gezwommen en een kampvuur gemaakt.
De volgende dag stonden we vroeg op. Voor het eerst konden we de pracht van Stone Island in daglicht aanschouwen. Het stuwmeer werd in de jaren zestig aangelegd om de dam te voorzien van water. Het resultaat is vreemd, maar mooi. Een gigantisch meer met overal boomtoppen en kleine eilandjes (die eigenlijk bergtoppen zijn) die nog boven het wateroppervlak uitsteken.
Met een bootje zijn we dan een stuk verder gevaren waar we aan een wandeling naar de Witte Kreek begonnen. Tijdens die wandeling brak een tropische regenstorm uit waardoor we zeiknat waren toen we aan de Witte Kreek aankwamen. Geen enkele reden dus om niet te zwemmen.
's Avonds zijn we dan het marron-dorp ingegaan en volgde er opnieuw een kampvuur op Stone Island, dit maal in combinatie met kip op de barbeque.
Zondag hebben we dan een heel eind gewandeld op Brownsberg. Eerst naar de Irene-waterval en dan naar de Leo-waterval. Het was een vrij lastige tocht door de jungle maar zeker de moeite waard. 's avonds vertrokken we dan, na vergeefs op piranha gevist te hebben, terug naar Paramaribo.
Het was een zeer leuk weekend met een goeie gids. Dion doet niet alles volgens de regels, maar zorgt ervoor dat zijn klanten niets te kort komen en dat ze veel zien op minder toeristische plaatsen. We zullen waarschijnlijk nog trips doen met hem.
Vandaag is het ondertussen weer werkdag en volgend weekend moeten we ook werken. Uitgerust ben ik niet, maar toch zie ik het zitten.
Foto's van Brownsberg komen binnenkort op facebook (en hier misschien)
Tot later!
Bart
Vrijdagavond werden we opgehaald bij de Ware Tijd en naar het huis van onze gids, Dion, gevoerd. Anke en Inge gingen ook mee, hun hebben we al eerder leren kennen. We waren met een kleine groep; Coralie, Anke, Inge en ik en Jurgen, Abba, Berber, Liebrecht en Lien.
Na kennis gemaakt te hebben met de familie van Dion wrongen we ons in zijn raar, maar zeer goed rijdend busje en vertrokken we richting Brownsberg. De weg was van het slechtste dat ik hier al heb gezien, maar de Renault van Dion liet ons niet in de steek. 1 keer moesten we wel allemaal uit het busje omdat het te zwaar was om een helling op te rijden.
Na ongeveer twee uur rijden kwamen we in het donker toe aan Stone Island, de plaats aan de rand van het stuwmeer en aan de voet van Brownsberg, waar we overnacht hebben. 's avonds laat hebben we nog in het stuwmeer gezwommen en een kampvuur gemaakt.
De volgende dag stonden we vroeg op. Voor het eerst konden we de pracht van Stone Island in daglicht aanschouwen. Het stuwmeer werd in de jaren zestig aangelegd om de dam te voorzien van water. Het resultaat is vreemd, maar mooi. Een gigantisch meer met overal boomtoppen en kleine eilandjes (die eigenlijk bergtoppen zijn) die nog boven het wateroppervlak uitsteken.
Met een bootje zijn we dan een stuk verder gevaren waar we aan een wandeling naar de Witte Kreek begonnen. Tijdens die wandeling brak een tropische regenstorm uit waardoor we zeiknat waren toen we aan de Witte Kreek aankwamen. Geen enkele reden dus om niet te zwemmen.
's Avonds zijn we dan het marron-dorp ingegaan en volgde er opnieuw een kampvuur op Stone Island, dit maal in combinatie met kip op de barbeque.
Zondag hebben we dan een heel eind gewandeld op Brownsberg. Eerst naar de Irene-waterval en dan naar de Leo-waterval. Het was een vrij lastige tocht door de jungle maar zeker de moeite waard. 's avonds vertrokken we dan, na vergeefs op piranha gevist te hebben, terug naar Paramaribo.
Het was een zeer leuk weekend met een goeie gids. Dion doet niet alles volgens de regels, maar zorgt ervoor dat zijn klanten niets te kort komen en dat ze veel zien op minder toeristische plaatsen. We zullen waarschijnlijk nog trips doen met hem.
Vandaag is het ondertussen weer werkdag en volgend weekend moeten we ook werken. Uitgerust ben ik niet, maar toch zie ik het zitten.
Foto's van Brownsberg komen binnenkort op facebook (en hier misschien)
Tot later!
Bart
vrijdag 9 mei 2008
Dag 35-41
Hallo,
Het is alweer even geleden dus tijd voor een update.
Dit weekend hebben we niet zo veel gedaan. Coralie en ik moesten zaterdag immers werken. 's avonds zijn we wel uitgegaan naar de Zsa Zsa Zsu, een grote discotheek die hier ontzettend hip is, maar in Belgie maar zeer weinig volk zou trekken (denk ik). Toch was het een zeer leuke en late avond.
Maandag zijn de andere stagiaires naar huis vertrokken. We zijn meegereden naar de luchthaven op Zanderij om hun uit te wuiven. Nu zitten Coralie en ik alleen in het veel te grote huis. Het is rustiger, maar soms is er nu ook wat meer verveling. We zullen in ieder geval een bezigheid zoeken. Misschien wat vrijwilligerswerk ofzo.
Voor de rest is het hier nog altijd zeer leuk natuurlijk! Het was een redelijk drukke werkweek. Woensdag moesten we mee naar een jobbeurs voor kinderen van de lagere en middelbare school. Wij stonden achter het standje voor journalistiek en er was veel interesse. Het was eens iets anders.
Ik heb ook feedback gekregen van Bonnie, de chef Cultuur hier op de redactie en ze zei dat mijn werk goed is. De mensen hier zijn blijkbaar tevreden over mijn artikels. Dat was leuk om te horen.
Vanavond vertekken we richting Brownsberg voor een trip van drie dagen. Later meer daarover dus!
Tot later!!
Bart
ps; op de facebook van Coralie en ik staan nieuze foto's. Binnenkort zet ik er hier ook nog een paar.
Het is alweer even geleden dus tijd voor een update.
Dit weekend hebben we niet zo veel gedaan. Coralie en ik moesten zaterdag immers werken. 's avonds zijn we wel uitgegaan naar de Zsa Zsa Zsu, een grote discotheek die hier ontzettend hip is, maar in Belgie maar zeer weinig volk zou trekken (denk ik). Toch was het een zeer leuke en late avond.
Maandag zijn de andere stagiaires naar huis vertrokken. We zijn meegereden naar de luchthaven op Zanderij om hun uit te wuiven. Nu zitten Coralie en ik alleen in het veel te grote huis. Het is rustiger, maar soms is er nu ook wat meer verveling. We zullen in ieder geval een bezigheid zoeken. Misschien wat vrijwilligerswerk ofzo.
Voor de rest is het hier nog altijd zeer leuk natuurlijk! Het was een redelijk drukke werkweek. Woensdag moesten we mee naar een jobbeurs voor kinderen van de lagere en middelbare school. Wij stonden achter het standje voor journalistiek en er was veel interesse. Het was eens iets anders.
Ik heb ook feedback gekregen van Bonnie, de chef Cultuur hier op de redactie en ze zei dat mijn werk goed is. De mensen hier zijn blijkbaar tevreden over mijn artikels. Dat was leuk om te horen.
Vanavond vertekken we richting Brownsberg voor een trip van drie dagen. Later meer daarover dus!
Tot later!!
Bart
ps; op de facebook van Coralie en ik staan nieuze foto's. Binnenkort zet ik er hier ook nog een paar.
Nog meer artikels
Mijn artikels van 3 mei tot 9 mei:
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43347
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43391
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43483
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43482
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43530
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43525
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43579
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43653
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43347
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43391
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43483
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43482
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43530
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43525
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43579
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43653
vrijdag 2 mei 2008
Dag 27-34
Hallo,
Dit weekend ben ik dus naar een hindoestaanse bruiloft geweest (Coralie was op weekend met een voetbalploeg). Vrijdagavond begon het feest bij de bruidegom thuis, zaterdag vertrokken we rond de middag naar Nickerie (5 uur rijden!) om de ceremonie bij te wonen bij de bruid thuis en tot laat in de nacht te dansen op vreemde, maar leuke hindoestaanse muziek.
Om 12 uur 's nachts was het dan ook nog eens mijn verjaardag en ik kan zonder aarzelen bevestigen dat het de bijzonderste verjaardag was in mijn leven. De sfeer en de omgeving alleen al... Als enige blanken vielen we natuurlijk op. Er was enorm veel volk en de 'blanke Vlamingen' werden natuurlijk op de dansvloer geroepen. Na uren dansen en vijf maal roti gegeten te hebben vertrokken we terug naar huis. Om 11 uur in de ochtend kon ik in mijn bed kruipen. Voor de rest ben ik nog gaan zwemmen op mijn verjaardag en zijn we 's avonds gaan eten.
Maandag, dinsdag en wonsdag volgden weer gewone werkdagen. Woensdagavond zijn we dan naar een optreden geweest van Sizzla, een overbekende reggea-dancehall ster hier. Het was een fantastische avond met een in Belgie ongeziene ambiance. Na het optreden hebben we nog presentator en DJ Chuck-D ontmoet die ons meenam naar een prive-afterparty. De avond was compleet. Gelukkig moest ik de dag nadien niet werken!
Donderdag zijn we naar White Beach geweest. Dat is een toeristisch plaatsje op een uur rijden van Paramaribo. Het strand is er ... wit en het water van de rivier bruin. Het was een dag gevuld met zonnen, luieren en zwemmen. Ik was een beetje teleurgesteld omdat ik meer van White Beach had verwacht en omdat de stoere mannen alleen maar meisjes wilden meenemen op hun waterscooters, iets wat ik ook zeer graag had gedaan.
Nu is het ondertussen al weer vrijdag. Vanavond moet ik gelukkig niet werken want ik ben moe. We gaan iets eten in een sjiek restaurant (Spice Quest) waar Stefanie (een huisgenoot) heeft moeten werken en daarna gaan we nog iets drinken. Morgen moet ik wel werken, maar dat is pas 's avonds dus ik kan uitslapen.
De derde werkweek zit er bijna op. Ik heb het al eerder gezegd: de tijd gaat snel.
Tot later
Bart
Dit weekend ben ik dus naar een hindoestaanse bruiloft geweest (Coralie was op weekend met een voetbalploeg). Vrijdagavond begon het feest bij de bruidegom thuis, zaterdag vertrokken we rond de middag naar Nickerie (5 uur rijden!) om de ceremonie bij te wonen bij de bruid thuis en tot laat in de nacht te dansen op vreemde, maar leuke hindoestaanse muziek.
Om 12 uur 's nachts was het dan ook nog eens mijn verjaardag en ik kan zonder aarzelen bevestigen dat het de bijzonderste verjaardag was in mijn leven. De sfeer en de omgeving alleen al... Als enige blanken vielen we natuurlijk op. Er was enorm veel volk en de 'blanke Vlamingen' werden natuurlijk op de dansvloer geroepen. Na uren dansen en vijf maal roti gegeten te hebben vertrokken we terug naar huis. Om 11 uur in de ochtend kon ik in mijn bed kruipen. Voor de rest ben ik nog gaan zwemmen op mijn verjaardag en zijn we 's avonds gaan eten.
Maandag, dinsdag en wonsdag volgden weer gewone werkdagen. Woensdagavond zijn we dan naar een optreden geweest van Sizzla, een overbekende reggea-dancehall ster hier. Het was een fantastische avond met een in Belgie ongeziene ambiance. Na het optreden hebben we nog presentator en DJ Chuck-D ontmoet die ons meenam naar een prive-afterparty. De avond was compleet. Gelukkig moest ik de dag nadien niet werken!
Donderdag zijn we naar White Beach geweest. Dat is een toeristisch plaatsje op een uur rijden van Paramaribo. Het strand is er ... wit en het water van de rivier bruin. Het was een dag gevuld met zonnen, luieren en zwemmen. Ik was een beetje teleurgesteld omdat ik meer van White Beach had verwacht en omdat de stoere mannen alleen maar meisjes wilden meenemen op hun waterscooters, iets wat ik ook zeer graag had gedaan.
Nu is het ondertussen al weer vrijdag. Vanavond moet ik gelukkig niet werken want ik ben moe. We gaan iets eten in een sjiek restaurant (Spice Quest) waar Stefanie (een huisgenoot) heeft moeten werken en daarna gaan we nog iets drinken. Morgen moet ik wel werken, maar dat is pas 's avonds dus ik kan uitslapen.
De derde werkweek zit er bijna op. Ik heb het al eerder gezegd: de tijd gaat snel.
Tot later
Bart
Artikels
Nog enkele artikels:
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43085
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43087
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43187
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43188
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43246
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43303
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43085
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43087
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43187
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43188
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43246
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43303
woensdag 30 april 2008
hoi,
ondertussen zijn we alletwee terug van onze weekenden, bart naar Nickerie naar een hindoestaanse trouw. Ik en Jaliena naar Maripa Kondre(in het district naast Paramaribo, Para) met Oema Soso (meisjesvoetbalploeg).
Jaliena en ik hadden ons al voorbereid ( met een fles borgoe (rum), ) op een wild weekend; maar het werd eerder een HEEL lui tripje. Wat we zoal deden: in de hangmat liggen, op onze matras liggen omdat het buiten te warm was, frisse drankjes drinken op een stoel in de schaduw, naar luide carribische muziek luisteren vanop onze stoelen voor onze kamer, eten op rare tijdstippen, ... maar toch deden we ook andere dingen: tegen 5u werd er gevoetbald ( alle leeftijden door elkaar), de hele dag door moesten we op onze hoede zijn voor tandpasta; er waren een aantal gevechten. De meest luie personen worden hier ontgroend en dat waren wij blijkbaar. Toch hebben we een klein en mager kind van de ploeg kunnen vaststekken en haar vol met tandpasta knn bekladden. Ik werd ook eens wild uit de hangmat geslingerd door een raar ventje genaamd VAIZEL, vezel voor de vrienden. Hij zwaaide heel wild met de hangmat, met ik erin, en toen knapte het koord; met een zere rug als gevolg. Ik las ook voor uit een boek dat Vanity voor school moest lezen; want anders doen ze niets voor school:). De meisjes van de ploeg zijn allemaal heel mannelijk, sommigen hebben arm en beenhaar en zelfs borsthaar. Ook hebben ze allemaal een grote kuisdrang; toch steekt roselijn versteghe nog hoog boven hen uit. We kwamen net toe op het domein en iedereen begon als een gek te bezemen en lakens uit te schudden.
dat was het weekend ongeveer, de borgoe raakte niet echt op; maar dat sparen we voor vanavond want we gaan met iedereen naar een optreden van SIZZLA, een bekende reggae ster.
Als je artikels wil lezen van mij dan moet je naar http://dwtonline.com gaan en naar binnenland, en dan naar de titels zoeken van 30/04: kinderen met hiv/aids krijgen psychosociale steun en basisscholen binden strijd aan tegen obesitas. ik weet niet echt hoe ik het hier op moet zetten.
daaa-aaag xx
ondertussen zijn we alletwee terug van onze weekenden, bart naar Nickerie naar een hindoestaanse trouw. Ik en Jaliena naar Maripa Kondre(in het district naast Paramaribo, Para) met Oema Soso (meisjesvoetbalploeg).
Jaliena en ik hadden ons al voorbereid ( met een fles borgoe (rum), ) op een wild weekend; maar het werd eerder een HEEL lui tripje. Wat we zoal deden: in de hangmat liggen, op onze matras liggen omdat het buiten te warm was, frisse drankjes drinken op een stoel in de schaduw, naar luide carribische muziek luisteren vanop onze stoelen voor onze kamer, eten op rare tijdstippen, ... maar toch deden we ook andere dingen: tegen 5u werd er gevoetbald ( alle leeftijden door elkaar), de hele dag door moesten we op onze hoede zijn voor tandpasta; er waren een aantal gevechten. De meest luie personen worden hier ontgroend en dat waren wij blijkbaar. Toch hebben we een klein en mager kind van de ploeg kunnen vaststekken en haar vol met tandpasta knn bekladden. Ik werd ook eens wild uit de hangmat geslingerd door een raar ventje genaamd VAIZEL, vezel voor de vrienden. Hij zwaaide heel wild met de hangmat, met ik erin, en toen knapte het koord; met een zere rug als gevolg. Ik las ook voor uit een boek dat Vanity voor school moest lezen; want anders doen ze niets voor school:). De meisjes van de ploeg zijn allemaal heel mannelijk, sommigen hebben arm en beenhaar en zelfs borsthaar. Ook hebben ze allemaal een grote kuisdrang; toch steekt roselijn versteghe nog hoog boven hen uit. We kwamen net toe op het domein en iedereen begon als een gek te bezemen en lakens uit te schudden.
dat was het weekend ongeveer, de borgoe raakte niet echt op; maar dat sparen we voor vanavond want we gaan met iedereen naar een optreden van SIZZLA, een bekende reggae ster.
Als je artikels wil lezen van mij dan moet je naar http://dwtonline.com gaan en naar binnenland, en dan naar de titels zoeken van 30/04: kinderen met hiv/aids krijgen psychosociale steun en basisscholen binden strijd aan tegen obesitas. ik weet niet echt hoe ik het hier op moet zetten.
daaa-aaag xx
vrijdag 25 april 2008
Dag 24-27
De tweede werkweek zit er bijna op.
Alles gaat hier nog steeds zeer goed en ik pas me steeds meer aan aan de Surinaamse gewoonten.
Doordat we nu moeten werken kunnen we minder uitstappen doen, maar ik maak ook veel mee via De Ware Tijd. Zo moest ik deze week onder andere naar een Hindoestaanse viering en een workshop over de creoolse cultuur (je kan er meer over lezen in de artikels hieronder).
De weken gaan snel voorbij omdat het drukker is dan dat ik dacht. Het werk op de redactie is nog altijd heel aangenaam en de collega's leer ik ondertussen goed kennen. Het zijn leuke mensen.
Dit weekend gaan we naar een Hindoestaanse bruiloft. We zijn uitgenodigd door onze huisbaas, Marcel. Iedereen uit het huis gaat mee, behalve Coralie en Jalina, want zij gaan op weekend met de voetbalploeg waar ze hier meetrainen. De bruiloft begint al vanavond (vrijdag) en het duurt tot zondag. Vrijdag en Zondag is het feest in Paramaribo, zaterdag gaan we naar Nickerie.
Ik ben benieuwd hoe het zal zijn.
Ik schrijf er zeker nog over!
Alles gaat hier nog steeds zeer goed en ik pas me steeds meer aan aan de Surinaamse gewoonten.
Doordat we nu moeten werken kunnen we minder uitstappen doen, maar ik maak ook veel mee via De Ware Tijd. Zo moest ik deze week onder andere naar een Hindoestaanse viering en een workshop over de creoolse cultuur (je kan er meer over lezen in de artikels hieronder).
De weken gaan snel voorbij omdat het drukker is dan dat ik dacht. Het werk op de redactie is nog altijd heel aangenaam en de collega's leer ik ondertussen goed kennen. Het zijn leuke mensen.
Dit weekend gaan we naar een Hindoestaanse bruiloft. We zijn uitgenodigd door onze huisbaas, Marcel. Iedereen uit het huis gaat mee, behalve Coralie en Jalina, want zij gaan op weekend met de voetbalploeg waar ze hier meetrainen. De bruiloft begint al vanavond (vrijdag) en het duurt tot zondag. Vrijdag en Zondag is het feest in Paramaribo, zaterdag gaan we naar Nickerie.
Ik ben benieuwd hoe het zal zijn.
Ik schrijf er zeker nog over!
Artikels
Artikels in de krant van dinsdag tot vrijdag:
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42894 (persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42891 (eigen artikel)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42946 (persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42945 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42940 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42942 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42941 (Eigen artikel)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42941 (Eigen artikel)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42988 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=39&id=42972
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43032 (Eigen artikel)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42894 (persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42891 (eigen artikel)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42946 (persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42945 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42940 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42942 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42941 (Eigen artikel)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42941 (Eigen artikel)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42988 (Persbericht)
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=39&id=42972
http://dwtdatabase-com.web5.tempwebsite.net/website/nieuws.asp?menuid=41&id=43032 (Eigen artikel)
maandag 21 april 2008
Dag 18-23
Hallo,
De eerste werkweek is enorm goed meegevallen. Een ideale balans tussen typische Surinaamse rust en druk werken. In het bericht hieronder staan links naar de meeste van mijn artikels die vanaf woensdag in de krant zijn verschenen.
Ik had meteen ook weekendwerk deze week. Vrijdagavond moest ik naar een lezing en zaterdag heb ik het artikel daarover uitgeschreven.
De rest van het weekend heb ik vooral gevuld met luieren, het huis opruimen met Sam en gaan zwemmen met Coralie (de rest van onze huisgenoten zijn op uitstap naar Nickerie). Zaterdagavond zijn we ook even uitgeweest, maar ik was te moe om het laat te maken.
Ondertussen is de tweede werkweek al begonnen. De tijd gaat snel...
Tot later
Bart
De eerste werkweek is enorm goed meegevallen. Een ideale balans tussen typische Surinaamse rust en druk werken. In het bericht hieronder staan links naar de meeste van mijn artikels die vanaf woensdag in de krant zijn verschenen.
Ik had meteen ook weekendwerk deze week. Vrijdagavond moest ik naar een lezing en zaterdag heb ik het artikel daarover uitgeschreven.
De rest van het weekend heb ik vooral gevuld met luieren, het huis opruimen met Sam en gaan zwemmen met Coralie (de rest van onze huisgenoten zijn op uitstap naar Nickerie). Zaterdagavond zijn we ook even uitgeweest, maar ik was te moe om het laat te maken.
Ondertussen is de tweede werkweek al begonnen. De tijd gaat snel...
Tot later
Bart
Artikels
Een groot deel van mijn werk deze week:
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42642 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42695 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42696 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42730 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42734 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42799 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42802 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42801 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42839 (lang eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42642 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42695 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42696 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42730 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42734 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42799 (persbericht)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42802 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42801 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42839 (lang eigen artikel)
donderdag 17 april 2008
Hallo,
Het is al een tijdje geleden dat ik hier nog iets gepost heb. Intussen hebben we alweer 1 en ander gedaan. Eerst en vooral zijn we na 1 week verhuisd naar de Estabrielstraat 20, nu zitten we dus bij de andere stagaires. Het is een groot huis met high tech room (een kamer waar we onze laptops zetten), loungeroom (kamer met een matras op de grond en paar zetels waar we nr een film kijken af en toe), een soort overdekt terrasje met hangmatten ook waar we eten, ...
Adres voor brieven dus en postpakketjes met COTE D'OR (melkchocolade met nootjes):
Estabrielstraat 20, zorg en hoop, paramaribo, suriname, south america.
Bij ons wonen vijf meisjes (tine, stephanie, jaliena, sofie en Emmelien) en twee jongens (Sam en Stijn). Tzijn allemaal leuke en we doen veel samen met hen zoals: zwemmen, eten, uitgaan, luieren, uitstapjes maken, ...
Ondertussen zijn we, zoals bart al verteld heeft, naar Galibi geweest en naar Frans-Guyana. Dat bleek een dure grap te zijn. Saint-laurent, het 'franse' stadje waar we aankwamen, leek identiek aan steden in suriname. Enkel was alles er properder, liepen de mensen er een klein beetje netter ook bij, verkochten ze stokbroden en europees eten in de supermarkten aan europese prijzen. Alles was nog duurder dan in europa. Een klein stuk kaas kostte 5 euro. Daarna was het al te laat om nog over de commewijnerivier terug over te steken naar Albina, Suriname. We waren ook moe want we hadden diezelfde ochtend om 6u opgestaan om de bus naar het oostelijke punt van suriname te nemen. Die bus was juist vertrokken, dus moesten we tot 12.30 u wachten op een andere. Ipv reservaties te maken voor de overvolle bussen naar Albina, geldt hier een andere regel: omter eerst in de bus. Bij ons was het nog redelijk rustig, maar normaal gezien is het echt duwen en trekken en door de ramen van de bus klimmen. Een halfuur te laat is de bus dan vertrokken omdat 'rasta', hier noemen ze iedereen met dreads 'rasta', nog weed was gaan kopen in de stad en hij had zijn baggage (twee machetes en een zak) in de bus achtergelaten. De bussen hier zijn een beetje bouwvallig, met als gevolg dat je lichaam bij elk putje door elkaar wordt geschud. En putten zijn er constant. Overal werd ook gestopt; bij het groentekraam van de buschauffeur, die dan uit de bus sprong en groenteverkoper werd; bij een klein cafeetje omdat 'rasta' 1 of ander zaakje moest regelen. Dan ben ik ook uitgestapt en plots zag ik twee aapjes in een klein kooitje. Een pas gevangen brulaap en een klein tam mini-aapje met de originele naam: 'keesje'. Ik mocht kees van zijn baas vasthouden aan de leiband -zielig-, en keesje kroop op mijn arm alsof het een tak was, echt knoddig ook wel.
Als we in Albina aankwamen, zagen we in de hele stad geen enkele 'bakra', dat is in het 'taki taki' het woord voor blanke. Taki taki is ook een officiele taal, naast het nederlands, hier in Suriname. Iedereen spreekt het en het is heel raar; bijvoorbeeld: mi skoppi na jou go--> ik zal straks naar jou bil schoppen; of beter: ik ga op je bek slaan. Een mengeling van afrikaans engels en nederlands. Albina is volgens mij een louche (mis geschreven denk ik?) stadje, vol met louche zaakjes, drugs en prostituees. typisch een grensstad denk ik. surinamers willen naar frans-guyana oversteken omdat ze daar verdienen zoals in europa en dat is een groot verschil met de lonen in suriname. Per maand krijgen de meesten in Suriname 200 euro of 1000 srd. Daarom proberen velen over te steken, zonder geldige papieren.
Wij zijn dus overgestoken samen met rastaboy in een bootje. Rasta toonde ons de weg in saint-laurent naar de bank. af en toe verdween hij eventjes achter een muur, huis, struik, ... omdat er patrouilles in de straat waren:) en hij mocht daar dus duidelijk niet zijn. Toen zijn we een beetje tegen onze zin naar een hotel geweest, voor een redelijke prijs. We konden niet buiten savonds omdat het te gevaarlijk was. ik heb nog gezwommen in het mooi zwembad savonds en daarna frans brood gegeten en zijn we gaan slapen.
De volgende morgen was bart al vroeg wakker en hij zat samen met een mager mannetje op het terras. Die man heette louis en bart had hem ontmoet toen Louis flauwviel niet ver van waar bart aan het eten was. Hij sprak enkel spaans en hij legde uit dat hij ziek was en dat hij bestolen was en dus niet terug naar spanje kon. Niemand kon hem helpen omdat hij geen andere talen kon. Wij spraken een beetje spaans, dus heeft bart voor tolk gespeeld. Via het hotel waar we verbleven ging de ambassade van spanje bellen om hem dan toch te kunnen repatrieren. Dan zijn we terug naar de bootjes geweest om nr Suriname terug te keren. Hier moet je niet echt zoeken achter een boot, want er vlogen een stuk of 10 mensen op ons af.
Vanuit Albina gingen we dan naar Galibi. Daar heeft Bart al over verteld. Galibi was vooral heel mooi; eindelijk echte stranden met palmbomen, mango's kon je rapen, we wandelden door het dorp in het zand, we ontmoetten een indianenfamilie van wie ik een schildpadje kocht in parels, we lagen in hangmatten boven het water, we keken naar de prachtige zonsondergang, we gingen 'bang bang' eten=lekkerste vis ooit, ik raapte nootjes op waarvan ik een ketting gemaakt heb, en dan ... immense schildpadden zien eieren leggen was echt mooi... maar het mooiste en leukste vanal was als we terugkwamen in het dorp Galibi, dat ik een klein baby-greenturtle mocht vrijlaten. De dag erop keerde we in een tropische storm terug naar huis. ik had een regenvest aan met gaten:) alles kleddernat.
Dat was dus onze eerste echte reis van 3 dagen ( van dinsdag tot donderdag)
De zaterdag ging bart mee met sam naar het voetbal en ik ging mee met de chicas en stijn naar de Colakreek. Een soort zijrivier, gevuld met Cola-gekleurd water. We vertrokken met taxi Johnny, de grootste seksmaniak ooit. Na 1 uur met een gefrustreerde john te hebben gepraat, kwamen we gelukkige aan. We kropen in ons gehuurd hutje en hangden onze hangmatten buiten. We dachten dat we johnny kwijtwaren, maar na tien minuten verscheen hij in minizwembroek aan onze hut. Hij vroeg zonder overdrijven 10 x of hij ons mocht masseren. Ik had blauwe plekken op mijn been en hij zei dat hij wist hoe je dat moest genezen. volgens hem was het beste de blauwe plekken open te duwen of te wrijven met babyolie:) hmmm een vreemd kereltje. Dan gingen stijn en ik in ligbanden een beetje dobberen in de kreek, tot johnny opnieuw opdook. We hebben een uitgebreide uitleg en voorstelling (hij beeldde alles uit) gekregen over surinaamse mannen, seks, ... Hij vertelde ook dat hij van plan was een belgische of hollandse 'dame' zwanger te maken; zodat dat kind dan later via het programma 'spoorloos', johnny kon laten opsporen en hem naar belgie of nederland te halen en dan zou hij daar kunnen blijven;) . andere taxichauffeurs kenden johnny ook en ze vertelden dat hij niet goed in zijn hoofd is.
Nu werken we al een aantal dagen bij De Ware Tijd. Het is redelijk rustig nog en we hebben al een aantal artikels geschreven. Ik ben al op onderzoek gemoeten en ook naar de rechtbank geweest vandaag. Zaterdag mag ik mee naar het binnenland met Lea, iemand van de krant. We moeten een artikel over huizen schrijven. Ik verlang al want het is redelijk ver dat we gaan, naar een eiland op een heel mooi stuwmeer.
ik zal nu stoppen, want tis tijd en we kunnen naar huis.
x coralie
Het is al een tijdje geleden dat ik hier nog iets gepost heb. Intussen hebben we alweer 1 en ander gedaan. Eerst en vooral zijn we na 1 week verhuisd naar de Estabrielstraat 20, nu zitten we dus bij de andere stagaires. Het is een groot huis met high tech room (een kamer waar we onze laptops zetten), loungeroom (kamer met een matras op de grond en paar zetels waar we nr een film kijken af en toe), een soort overdekt terrasje met hangmatten ook waar we eten, ...
Adres voor brieven dus en postpakketjes met COTE D'OR (melkchocolade met nootjes):
Estabrielstraat 20, zorg en hoop, paramaribo, suriname, south america.
Bij ons wonen vijf meisjes (tine, stephanie, jaliena, sofie en Emmelien) en twee jongens (Sam en Stijn). Tzijn allemaal leuke en we doen veel samen met hen zoals: zwemmen, eten, uitgaan, luieren, uitstapjes maken, ...
Ondertussen zijn we, zoals bart al verteld heeft, naar Galibi geweest en naar Frans-Guyana. Dat bleek een dure grap te zijn. Saint-laurent, het 'franse' stadje waar we aankwamen, leek identiek aan steden in suriname. Enkel was alles er properder, liepen de mensen er een klein beetje netter ook bij, verkochten ze stokbroden en europees eten in de supermarkten aan europese prijzen. Alles was nog duurder dan in europa. Een klein stuk kaas kostte 5 euro. Daarna was het al te laat om nog over de commewijnerivier terug over te steken naar Albina, Suriname. We waren ook moe want we hadden diezelfde ochtend om 6u opgestaan om de bus naar het oostelijke punt van suriname te nemen. Die bus was juist vertrokken, dus moesten we tot 12.30 u wachten op een andere. Ipv reservaties te maken voor de overvolle bussen naar Albina, geldt hier een andere regel: omter eerst in de bus. Bij ons was het nog redelijk rustig, maar normaal gezien is het echt duwen en trekken en door de ramen van de bus klimmen. Een halfuur te laat is de bus dan vertrokken omdat 'rasta', hier noemen ze iedereen met dreads 'rasta', nog weed was gaan kopen in de stad en hij had zijn baggage (twee machetes en een zak) in de bus achtergelaten. De bussen hier zijn een beetje bouwvallig, met als gevolg dat je lichaam bij elk putje door elkaar wordt geschud. En putten zijn er constant. Overal werd ook gestopt; bij het groentekraam van de buschauffeur, die dan uit de bus sprong en groenteverkoper werd; bij een klein cafeetje omdat 'rasta' 1 of ander zaakje moest regelen. Dan ben ik ook uitgestapt en plots zag ik twee aapjes in een klein kooitje. Een pas gevangen brulaap en een klein tam mini-aapje met de originele naam: 'keesje'. Ik mocht kees van zijn baas vasthouden aan de leiband -zielig-, en keesje kroop op mijn arm alsof het een tak was, echt knoddig ook wel.
Als we in Albina aankwamen, zagen we in de hele stad geen enkele 'bakra', dat is in het 'taki taki' het woord voor blanke. Taki taki is ook een officiele taal, naast het nederlands, hier in Suriname. Iedereen spreekt het en het is heel raar; bijvoorbeeld: mi skoppi na jou go--> ik zal straks naar jou bil schoppen; of beter: ik ga op je bek slaan. Een mengeling van afrikaans engels en nederlands. Albina is volgens mij een louche (mis geschreven denk ik?) stadje, vol met louche zaakjes, drugs en prostituees. typisch een grensstad denk ik. surinamers willen naar frans-guyana oversteken omdat ze daar verdienen zoals in europa en dat is een groot verschil met de lonen in suriname. Per maand krijgen de meesten in Suriname 200 euro of 1000 srd. Daarom proberen velen over te steken, zonder geldige papieren.
Wij zijn dus overgestoken samen met rastaboy in een bootje. Rasta toonde ons de weg in saint-laurent naar de bank. af en toe verdween hij eventjes achter een muur, huis, struik, ... omdat er patrouilles in de straat waren:) en hij mocht daar dus duidelijk niet zijn. Toen zijn we een beetje tegen onze zin naar een hotel geweest, voor een redelijke prijs. We konden niet buiten savonds omdat het te gevaarlijk was. ik heb nog gezwommen in het mooi zwembad savonds en daarna frans brood gegeten en zijn we gaan slapen.
De volgende morgen was bart al vroeg wakker en hij zat samen met een mager mannetje op het terras. Die man heette louis en bart had hem ontmoet toen Louis flauwviel niet ver van waar bart aan het eten was. Hij sprak enkel spaans en hij legde uit dat hij ziek was en dat hij bestolen was en dus niet terug naar spanje kon. Niemand kon hem helpen omdat hij geen andere talen kon. Wij spraken een beetje spaans, dus heeft bart voor tolk gespeeld. Via het hotel waar we verbleven ging de ambassade van spanje bellen om hem dan toch te kunnen repatrieren. Dan zijn we terug naar de bootjes geweest om nr Suriname terug te keren. Hier moet je niet echt zoeken achter een boot, want er vlogen een stuk of 10 mensen op ons af.
Vanuit Albina gingen we dan naar Galibi. Daar heeft Bart al over verteld. Galibi was vooral heel mooi; eindelijk echte stranden met palmbomen, mango's kon je rapen, we wandelden door het dorp in het zand, we ontmoetten een indianenfamilie van wie ik een schildpadje kocht in parels, we lagen in hangmatten boven het water, we keken naar de prachtige zonsondergang, we gingen 'bang bang' eten=lekkerste vis ooit, ik raapte nootjes op waarvan ik een ketting gemaakt heb, en dan ... immense schildpadden zien eieren leggen was echt mooi... maar het mooiste en leukste vanal was als we terugkwamen in het dorp Galibi, dat ik een klein baby-greenturtle mocht vrijlaten. De dag erop keerde we in een tropische storm terug naar huis. ik had een regenvest aan met gaten:) alles kleddernat.
Dat was dus onze eerste echte reis van 3 dagen ( van dinsdag tot donderdag)
De zaterdag ging bart mee met sam naar het voetbal en ik ging mee met de chicas en stijn naar de Colakreek. Een soort zijrivier, gevuld met Cola-gekleurd water. We vertrokken met taxi Johnny, de grootste seksmaniak ooit. Na 1 uur met een gefrustreerde john te hebben gepraat, kwamen we gelukkige aan. We kropen in ons gehuurd hutje en hangden onze hangmatten buiten. We dachten dat we johnny kwijtwaren, maar na tien minuten verscheen hij in minizwembroek aan onze hut. Hij vroeg zonder overdrijven 10 x of hij ons mocht masseren. Ik had blauwe plekken op mijn been en hij zei dat hij wist hoe je dat moest genezen. volgens hem was het beste de blauwe plekken open te duwen of te wrijven met babyolie:) hmmm een vreemd kereltje. Dan gingen stijn en ik in ligbanden een beetje dobberen in de kreek, tot johnny opnieuw opdook. We hebben een uitgebreide uitleg en voorstelling (hij beeldde alles uit) gekregen over surinaamse mannen, seks, ... Hij vertelde ook dat hij van plan was een belgische of hollandse 'dame' zwanger te maken; zodat dat kind dan later via het programma 'spoorloos', johnny kon laten opsporen en hem naar belgie of nederland te halen en dan zou hij daar kunnen blijven;) . andere taxichauffeurs kenden johnny ook en ze vertelden dat hij niet goed in zijn hoofd is.
Nu werken we al een aantal dagen bij De Ware Tijd. Het is redelijk rustig nog en we hebben al een aantal artikels geschreven. Ik ben al op onderzoek gemoeten en ook naar de rechtbank geweest vandaag. Zaterdag mag ik mee naar het binnenland met Lea, iemand van de krant. We moeten een artikel over huizen schrijven. Ik verlang al want het is redelijk ver dat we gaan, naar een eiland op een heel mooi stuwmeer.
ik zal nu stoppen, want tis tijd en we kunnen naar huis.
x coralie
dinsdag 15 april 2008
Artikels
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42594 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42593 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42596 (vertaling New York Times)
Dit zijn de links naar mijn artikels die vandaag in de krant staan. Het is leuk om mijn naam in De Ware Tijd te zien.
Om de artikels te kunnen lezen op de website moet je je wel gratis aanmelden op de website.
Er zijn ook al heel wat foto's te zien op mijn facebook-pagina.
Groeten,
Bart
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42593 (eigen artikel)
http://www.dwtonline.com/website/nieuws.asp?menuid=41&id=42596 (vertaling New York Times)
Dit zijn de links naar mijn artikels die vandaag in de krant staan. Het is leuk om mijn naam in De Ware Tijd te zien.
Om de artikels te kunnen lezen op de website moet je je wel gratis aanmelden op de website.
Er zijn ook al heel wat foto's te zien op mijn facebook-pagina.
Groeten,
Bart
Dag 15-17
Vrijdagavond hebben we dus de verjaardag van Tine gevierd met een bbq. Daarna zijn we nog gaan stappen in de stad. Na een paar café's kwamen we terecht in een klein, bouwvallig huisje waar een jazz-bluesband aan het repeteren was. Dat was echt schitterend, want Sam en ik hebben even met hun mogen meespelen. Sam op percussieinstrumenten en ik op elektrische gitaar. Het was niet al te hoogstaand, maar toch een fantastische ervaring.
De volgende dag zijn Sam en ik naar een voetbalwedstrijd geweest van de Surinaamse landskampioen Inter Moengotapoe tegen Robinhood in Moengo. Wij supporterden voor Inter want Sam traint bij die ploeg. Moengo is een typisch Surinaams dorp tussen Paramaribo en Albina (opnieuw die weg met putten dus).
Het stadion was goed gevuld (naar Surinaamse normen) en er was enorm veel politie want blijkbaar heeft de club de reputatie vechtpartijen uit te lokken. Ik heb daar echter niets van gemerkt want de ambiance was ronduit fantastisch.
Het niveau van de wedstrijd was hoog, ondanks het slechte veld. Echt sambavoetbal. Inter won met 3-1. Inter staat nu alleen aan de leiding in de Surinaamse eerste klasse. Na de winst barstte het feest pas echt los. Sam en ik kregen de kans om terug te keren naar Paramaribo met de spelersbus. 3 uur aan een stuk werd er gedronken, gezongen en gelachen. Dat, in combinatie met de helse rit zorgde ervoor dat we uitgeput thuis kwamen.
Zondag ben ik voor het eerst de hele dag thuis gebleven. Ik heb mijn kleren gewassen (wat nodig was) en geluierd in de zon, in afwachting van mijn eerste werkdag.
Die eerste werkdag was een meevaller. Ik heb al meteen drie stukken moeten schrijven die alle drie in de krant van dinsdag zullen verschijnen. De collega’s zijn zeer leuk en de sfeer zit hier goed. Ik ben blij dat ze me meteen de verantwoordelijkheid durven geven om drie stukken te schrijven.
Ik probeer binnenkort de links te plaatsen naar mijn artikels op de website van De Ware Tijd.
Nu moet ik verder werken.
Tot later!
Bart
De volgende dag zijn Sam en ik naar een voetbalwedstrijd geweest van de Surinaamse landskampioen Inter Moengotapoe tegen Robinhood in Moengo. Wij supporterden voor Inter want Sam traint bij die ploeg. Moengo is een typisch Surinaams dorp tussen Paramaribo en Albina (opnieuw die weg met putten dus).
Het stadion was goed gevuld (naar Surinaamse normen) en er was enorm veel politie want blijkbaar heeft de club de reputatie vechtpartijen uit te lokken. Ik heb daar echter niets van gemerkt want de ambiance was ronduit fantastisch.
Het niveau van de wedstrijd was hoog, ondanks het slechte veld. Echt sambavoetbal. Inter won met 3-1. Inter staat nu alleen aan de leiding in de Surinaamse eerste klasse. Na de winst barstte het feest pas echt los. Sam en ik kregen de kans om terug te keren naar Paramaribo met de spelersbus. 3 uur aan een stuk werd er gedronken, gezongen en gelachen. Dat, in combinatie met de helse rit zorgde ervoor dat we uitgeput thuis kwamen.
Zondag ben ik voor het eerst de hele dag thuis gebleven. Ik heb mijn kleren gewassen (wat nodig was) en geluierd in de zon, in afwachting van mijn eerste werkdag.
Die eerste werkdag was een meevaller. Ik heb al meteen drie stukken moeten schrijven die alle drie in de krant van dinsdag zullen verschijnen. De collega’s zijn zeer leuk en de sfeer zit hier goed. Ik ben blij dat ze me meteen de verantwoordelijkheid durven geven om drie stukken te schrijven.
Ik probeer binnenkort de links te plaatsen naar mijn artikels op de website van De Ware Tijd.
Nu moet ik verder werken.
Tot later!
Bart
zondag 13 april 2008
foto's (2)
Foto 1: Nieuw-Amsterdam
Foto 2: Zonsondergang
Foto 3: Nieuw-Amsterdam
Foto 4: Palmentuin
Foto 5: Palmen
Foto 6: Fre + Papegaai
Foto 7: een landschildpad
Toch al enkele foto's. Binnenkort volgen er veel meer! (onder andere van Galibi)
Foto's (eindelijk)
foto 1: wij
foto 2 Surinaamse vlag
foto 3:bootje in Saramaca
foto 4: een Grietje-bie
vrijdag 11 april 2008
Dag 11-14 (Frans-Guyana en Galibi)
Onze eerste trip in Suriname was er één om te onthouden. De eerste dag vertrokken we vroeg in de ochtend (na de zonsopgang te hebben bewonderd) richting de stad om er de bus te nemen naar Albina, een grensstad in het Oosten van Suriname. Na een helse busrit van bijna vier uur (de weg tussen Paramaribo en Albina is meer put dan vlak) en het ontwijken van de opdringerige bewoners, hebben we de Marowijnerivier overgestoken in een klein bootje samen met een rastafarai. Deze rivier vormt de grens tussen Suriname en Frans-Guyana. Eerst moesten we de nodige administratie regelen met ons internationaal paspoort en dan merkten we dat Saint-Lorent in Frans-Guyana niet veel verschilt van Albina, uitgenomen dat men er meer westerse producten verkoopt en dat de prijzen er het vierdubbele zijn.
Na één overnachting in Frans-Guyana besloten we het land al te verlaten en naar Galibi te trekken. Galibi is een plaats waar zeeschildpadden aan land komen om hun eieren te leggen. Ook bedreigde schildpadden (zoals de Lederschildpad) komen er. Vanuit Albina konden we mee met enkele arbeiders tot Galibi in een boot.
Het dorpje van Galibi is zeer mooi en ligt op enkele kilometers van de legplaatsen van de schildpadden. We regelden er een slaapplaats, leerden er enkele mensen kennen en na de zonsondergang maakten we een strandwandeling in de hoop zeeschildpadden aan land te zien komen. We hadden geluk.
We hebben verschillende Green Turtles (Soepschildpadden) gezien, maar echt fantastisch was dat we het volledige legproces hebben meegemaakt van de bedreigde Lederschildpad (de grootste schildpad ter wereld). Dit was zeer uitzonderlijk want normaal komen ze maar later op het jaar leggen. We zagen hoe de twee meter lange schildpad een diepe kuil groef, haar tientallen eieren er in legde, de kuil weer dicht maakte en opnieuw de zee indook. Het hele gebeuren duurde meer dan een uur en was een unieke ervaring.
Toen we terug in het dorp kwamen, hadden enkele mannen een babyschildpadje gevonden en Coralie mocht het opnieuw de zee in zetten. Na een kort maar gezellig kampvuur gingen we slapen, niets te vroeg, want na vijf minuten in bed brak een tropische regenstorm los die nog de volledige volgende dag bleef duren.
Onze terugreis van Galibi naar Paramaribo verliep dus in de gietende regen. In de taxi (die we namen van Albina naar Paramaribo) viel dat wel nog mee, al werd de weg er niet berijdbaarder door. Het was echter de boottocht van Galibi naar Albina die een kleddernat avontuur werd…
Toen we thuiskwamen van ons eerste meerdaags avontuur in Suriname maakte Sam, een huisgenoot, een heerlijke pastaschotel en gingen we nog iets drinken.
Vandaag is het Tine haar verjaardag en dat zullen we vanavond vieren met een barbecue. Het is ondertussen opgehouden met regenen, dus dat kan de pret al zeker niet bederven.
We gaan nog volop genieten van het komende weekend, want maandag is het onze eerste werkdag bij De Ware Tijd.
Tot later
Bart en Coralie
Ps: bedankt voor de vele reacties op de blogs!
Ps: ondanks verwoede pogingen lukt het nog steeds niet om foto’s op de blog te zetten. Internet gaat hier zeer traag. De mensen die een account op Facebook.com hebben kunnen al enkele foto’s bekijken op Coralie haar facebook. De rest zal toch nog wat geduld moeten hebben, maar ze komen eraan!
Na één overnachting in Frans-Guyana besloten we het land al te verlaten en naar Galibi te trekken. Galibi is een plaats waar zeeschildpadden aan land komen om hun eieren te leggen. Ook bedreigde schildpadden (zoals de Lederschildpad) komen er. Vanuit Albina konden we mee met enkele arbeiders tot Galibi in een boot.
Het dorpje van Galibi is zeer mooi en ligt op enkele kilometers van de legplaatsen van de schildpadden. We regelden er een slaapplaats, leerden er enkele mensen kennen en na de zonsondergang maakten we een strandwandeling in de hoop zeeschildpadden aan land te zien komen. We hadden geluk.
We hebben verschillende Green Turtles (Soepschildpadden) gezien, maar echt fantastisch was dat we het volledige legproces hebben meegemaakt van de bedreigde Lederschildpad (de grootste schildpad ter wereld). Dit was zeer uitzonderlijk want normaal komen ze maar later op het jaar leggen. We zagen hoe de twee meter lange schildpad een diepe kuil groef, haar tientallen eieren er in legde, de kuil weer dicht maakte en opnieuw de zee indook. Het hele gebeuren duurde meer dan een uur en was een unieke ervaring.
Toen we terug in het dorp kwamen, hadden enkele mannen een babyschildpadje gevonden en Coralie mocht het opnieuw de zee in zetten. Na een kort maar gezellig kampvuur gingen we slapen, niets te vroeg, want na vijf minuten in bed brak een tropische regenstorm los die nog de volledige volgende dag bleef duren.
Onze terugreis van Galibi naar Paramaribo verliep dus in de gietende regen. In de taxi (die we namen van Albina naar Paramaribo) viel dat wel nog mee, al werd de weg er niet berijdbaarder door. Het was echter de boottocht van Galibi naar Albina die een kleddernat avontuur werd…
Toen we thuiskwamen van ons eerste meerdaags avontuur in Suriname maakte Sam, een huisgenoot, een heerlijke pastaschotel en gingen we nog iets drinken.
Vandaag is het Tine haar verjaardag en dat zullen we vanavond vieren met een barbecue. Het is ondertussen opgehouden met regenen, dus dat kan de pret al zeker niet bederven.
We gaan nog volop genieten van het komende weekend, want maandag is het onze eerste werkdag bij De Ware Tijd.
Tot later
Bart en Coralie
Ps: bedankt voor de vele reacties op de blogs!
Ps: ondanks verwoede pogingen lukt het nog steeds niet om foto’s op de blog te zetten. Internet gaat hier zeer traag. De mensen die een account op Facebook.com hebben kunnen al enkele foto’s bekijken op Coralie haar facebook. De rest zal toch nog wat geduld moeten hebben, maar ze komen eraan!
maandag 7 april 2008
dag 5-10
Het is al een tijdje geleden, dus tijd voor een update.
We hebben ons al helemaal aangepast aan de Surinaamse cultuur. Alles verloopt dus zeer rustig. Veel eten en drinken en niet kijken op een minuut (of een uur).
De voorbije dagen hebben we ons vooral bezig gehouden met een bezoek aan Nieuw-Amsterdam, zonnen, zwemmen en onze (leuke) huisgenoten leren kennen.
Nieuw-Amsterdam was zalig. Prachtige natuur en een verademing als je enkele dagen in het toch wel redelijk vervuilde Paramaribo hebt doorgebracht.
Gisteren hebben we gegeten bij onze vriendelijke Surinaamse buren. De gastvrijheid is hier groot. We werden volgepropt met souto-soep (zoute soep met soja, aardappel, ei en nog veel meer), bakabana's (heerlijke gebakken bananen in een soort deeg met pindasaus) en macaroni. Ik denk dat de Surinamers niet tevreden zijn als je hun huis verlaat zonder volle maag!
Ik probeer straks foto's op de blog te zetten, want de dingen zijn hier soms zo mooi dat ik ze onmogelijk kan beschrijven.
tot gauw
Bart
We hebben ons al helemaal aangepast aan de Surinaamse cultuur. Alles verloopt dus zeer rustig. Veel eten en drinken en niet kijken op een minuut (of een uur).
De voorbije dagen hebben we ons vooral bezig gehouden met een bezoek aan Nieuw-Amsterdam, zonnen, zwemmen en onze (leuke) huisgenoten leren kennen.
Nieuw-Amsterdam was zalig. Prachtige natuur en een verademing als je enkele dagen in het toch wel redelijk vervuilde Paramaribo hebt doorgebracht.
Gisteren hebben we gegeten bij onze vriendelijke Surinaamse buren. De gastvrijheid is hier groot. We werden volgepropt met souto-soep (zoute soep met soja, aardappel, ei en nog veel meer), bakabana's (heerlijke gebakken bananen in een soort deeg met pindasaus) en macaroni. Ik denk dat de Surinamers niet tevreden zijn als je hun huis verlaat zonder volle maag!
Ik probeer straks foto's op de blog te zetten, want de dingen zijn hier soms zo mooi dat ik ze onmogelijk kan beschrijven.
tot gauw
Bart
dinsdag 1 april 2008
dag 3-4
Een kort bericht want we hebben niet veel tijd omdat we in een internetcafe zitten.
We hebben net afscheid genomen van Fre en Leen. Ze hebben deze nacht hun vlucht terug. We zijn dus ook verhuisd naar een ander huisje. Het ziet er zeer leuk uit, maar met iets minder luxe. Het is een voorlopige oplossing. Dan kunnen we ons definitieve verblijf in. Nu zit dat huis vol en we moeten wachten tot 7 april. Dan verlaten 2 andere studenten het huis en kunnen wij er intrekken.
We hebben wel al enkele studenten ontmoet en vanavond gaan we hun nog bezoeken.
Gisteren hebben we gezwommen in het VOS-zwembad. Er waren ook een paar kinderen waar Leen nog juf is van geweest toen ze hier een jaar gewoond heeft.
's avonds hebben we voor het eerst roti gegeten. Dat is een typisch Surinaams gerecht met een soort pannekoek, kip, aardappelen en een saus. Je moet het zonder bestek eten. Lekker, maar zeer (te) pikant.
Zo, ik zal het hierbij laten want onze tijd is op.
Foto's volgen als we internet bij ons thuis hebben. Dan hebben we meer tijd.
Tot gauw
Bart
We hebben net afscheid genomen van Fre en Leen. Ze hebben deze nacht hun vlucht terug. We zijn dus ook verhuisd naar een ander huisje. Het ziet er zeer leuk uit, maar met iets minder luxe. Het is een voorlopige oplossing. Dan kunnen we ons definitieve verblijf in. Nu zit dat huis vol en we moeten wachten tot 7 april. Dan verlaten 2 andere studenten het huis en kunnen wij er intrekken.
We hebben wel al enkele studenten ontmoet en vanavond gaan we hun nog bezoeken.
Gisteren hebben we gezwommen in het VOS-zwembad. Er waren ook een paar kinderen waar Leen nog juf is van geweest toen ze hier een jaar gewoond heeft.
's avonds hebben we voor het eerst roti gegeten. Dat is een typisch Surinaams gerecht met een soort pannekoek, kip, aardappelen en een saus. Je moet het zonder bestek eten. Lekker, maar zeer (te) pikant.
Zo, ik zal het hierbij laten want onze tijd is op.
Foto's volgen als we internet bij ons thuis hebben. Dan hebben we meer tijd.
Tot gauw
Bart
zondag 30 maart 2008
dag 1-2
Hallo,
We zijn hier dus goed aangekomen in Suriname en de eerste indrukken zijn alvast alles wat ik er van verwacht had, en zelfs meer. Schitterend weer, prachtige natuur en een aangename 'we zien wel hoe het loopt'-sfeer. Helemaal anders dan in het drukke, gehaaste en koude Belgie. Ik heb het gevoel dat ik hier goed zal aarden :) Al zijn de contrasten tussen rijk en arm soms ontstellend groot...
Zoals Coralie al schreef gaan we morgen dus zwemmen. We zullen ook het centrum van Paramaribo verkennen met Fre en Leen. Dankzij die kennissen van Coralie leren we hier zeer veel kennen en kunnen we op een idyllisch mooi plaatsje naast de Surinamerivier verblijven. We zijn er hun erg dankbaar voor.
Voorlopig hebben we nog geen internet (we gebruiken het nu via een vriend van Fre) dus de volgende berichten en foto's kunnen wel nog even op zich laten wachten.
Tot dan: hopelijk is het in Belgie even leuk als hier!
tot gauw
Bart
We zijn hier dus goed aangekomen in Suriname en de eerste indrukken zijn alvast alles wat ik er van verwacht had, en zelfs meer. Schitterend weer, prachtige natuur en een aangename 'we zien wel hoe het loopt'-sfeer. Helemaal anders dan in het drukke, gehaaste en koude Belgie. Ik heb het gevoel dat ik hier goed zal aarden :) Al zijn de contrasten tussen rijk en arm soms ontstellend groot...
Zoals Coralie al schreef gaan we morgen dus zwemmen. We zullen ook het centrum van Paramaribo verkennen met Fre en Leen. Dankzij die kennissen van Coralie leren we hier zeer veel kennen en kunnen we op een idyllisch mooi plaatsje naast de Surinamerivier verblijven. We zijn er hun erg dankbaar voor.
Voorlopig hebben we nog geen internet (we gebruiken het nu via een vriend van Fre) dus de volgende berichten en foto's kunnen wel nog even op zich laten wachten.
Tot dan: hopelijk is het in Belgie even leuk als hier!
tot gauw
Bart
hoi hoi
hoi hoi,
Gisterenmorgen zijn we vertrokken vanuit Amsterdam naar Paramaribo. Na een lange vlucht over de Atlantische oceaan vlogen we plots over een broccoli-achtig landschap, dat was dus Suriname.
Fre en Leen, vrienden die al een jaar in suriname gewoond hebben en nu hier op vakantie zijn, wachtten ons op en nu logeren we bij hen in een megavilla met veel palmbomen en uitzicht op zee. Zij nemen ons ook mee naar overal, zo komt het dat we nu in een andere luxevilla zitten op een decadente braziliaanse bbq van varkenskwekers ofzoiets. Niet echt het typische suriname dus.
Het is hier snikheet, een beetje over de 30 graden. Een heel tropisch sfeertje ook, vriendelijke mensen, veel mooie dieren en planten al gezien: een toekan( wel in een kooi:)), roofvogels, gekko`s, vlinders, ....
Morgen gaan we zwemmen in een kreek met enkele kindertjes die leen kent, omdat zij hier lerares is geweest.
Alles ok dus hier, hopelijk in belgie ook?
x coraal
Gisterenmorgen zijn we vertrokken vanuit Amsterdam naar Paramaribo. Na een lange vlucht over de Atlantische oceaan vlogen we plots over een broccoli-achtig landschap, dat was dus Suriname.
Fre en Leen, vrienden die al een jaar in suriname gewoond hebben en nu hier op vakantie zijn, wachtten ons op en nu logeren we bij hen in een megavilla met veel palmbomen en uitzicht op zee. Zij nemen ons ook mee naar overal, zo komt het dat we nu in een andere luxevilla zitten op een decadente braziliaanse bbq van varkenskwekers ofzoiets. Niet echt het typische suriname dus.
Het is hier snikheet, een beetje over de 30 graden. Een heel tropisch sfeertje ook, vriendelijke mensen, veel mooie dieren en planten al gezien: een toekan( wel in een kooi:)), roofvogels, gekko`s, vlinders, ....
Morgen gaan we zwemmen in een kreek met enkele kindertjes die leen kent, omdat zij hier lerares is geweest.
Alles ok dus hier, hopelijk in belgie ook?
x coraal
Abonneren op:
Posts (Atom)