Adiosi Sranan

Dit is het laatste bericht op de blog. Van mij toch, coralie.

Bart vertrekt 5 juli en zal nog laten weten wat we allemaal gedaan hebben afgelopen weken. Ik vertrek vrijdagnacht naar panama; waar ik michael terugzie. Dan gaan we drie weken rondtrekken. Hij keert 20 juli terug naar belgie; daarna ga ik naar costa rica (naast panama) en reis ik verder met jozefien en enkele vrienden van haar. Dan keer ik 1 augustus terug naar Paramaribo en 2 augustus terug naar belgie.

Ik ben wel een beetje triestig dat het bijna afgelopen is. We hebben hier echt leuke maanden gehad. Bij De ware Tijd, thuis, op trips, op feestjes, in de stad, ... Vandaag ben ik voor de laatste keer op de redactie geweest en afscheid genomen van iedereen. Onze stage heeft lang geduurd en ik trok veel op met de mensen daar. ze zijn echt vrienden geworden en ik ga ze missen. Het was dus moeilijk, maar volgend jaar zijn we van plan om terug te komen voor zeker een maand en dan zie ik ze terug. zij gaan ook allemaal 1 keer per jaar naar nederland en willen dan wel een ommeweg maken naar belgie.

Alles was zooo leuk. GRRRRRRRRRRRRRRRRRRR waarom moet ik terug? dit is echt wel het beloofde land, zoals ze op de radio en tv hier veel zeggen. Ik ga hier niet opsommen wat beter is dan belgie. maar stress is er veel minder; de kleren goedkoper, het eten specialer, de temperatuur 20 graden hoger, de natuur veeeel mooier en de mensen zijn opener en liever. sorry:) ik ben toch ook een belg

Vanavond gaan we nog keer naar de havana lounge; gaan feesten en drinken; morgen dan nog wat in de stad rondtjoolen en nog veel ' chinese' (goedkope mooie brol) dingen kopen, koffietjes drinken, naar sarinahs gaan (ons favoriete restaurant), mijn valies helaas pakken, om 02.00 uur naar zanderij (de luchthaven) daar nog parbobier drinken 'snachts en bingo pizza en morello's eten. Dan afscheid nemen van bart en ivan (surinaamse huisgenoot).

fu 2009 SRANAN

Coralie en .... PS ik verlang toch wel om jullie terug te zien:) vang me maar op als ik terug ben, want dit land en wat we hier meegemaakt hebben kan ik moeilijk achter me laten.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx laatste surinaamse bossis