Onze eerste trip in Suriname was er één om te onthouden. De eerste dag vertrokken we vroeg in de ochtend (na de zonsopgang te hebben bewonderd) richting de stad om er de bus te nemen naar Albina, een grensstad in het Oosten van Suriname. Na een helse busrit van bijna vier uur (de weg tussen Paramaribo en Albina is meer put dan vlak) en het ontwijken van de opdringerige bewoners, hebben we de Marowijnerivier overgestoken in een klein bootje samen met een rastafarai. Deze rivier vormt de grens tussen Suriname en Frans-Guyana. Eerst moesten we de nodige administratie regelen met ons internationaal paspoort en dan merkten we dat Saint-Lorent in Frans-Guyana niet veel verschilt van Albina, uitgenomen dat men er meer westerse producten verkoopt en dat de prijzen er het vierdubbele zijn.
Na één overnachting in Frans-Guyana besloten we het land al te verlaten en naar Galibi te trekken. Galibi is een plaats waar zeeschildpadden aan land komen om hun eieren te leggen. Ook bedreigde schildpadden (zoals de Lederschildpad) komen er. Vanuit Albina konden we mee met enkele arbeiders tot Galibi in een boot.
Het dorpje van Galibi is zeer mooi en ligt op enkele kilometers van de legplaatsen van de schildpadden. We regelden er een slaapplaats, leerden er enkele mensen kennen en na de zonsondergang maakten we een strandwandeling in de hoop zeeschildpadden aan land te zien komen. We hadden geluk.
We hebben verschillende Green Turtles (Soepschildpadden) gezien, maar echt fantastisch was dat we het volledige legproces hebben meegemaakt van de bedreigde Lederschildpad (de grootste schildpad ter wereld). Dit was zeer uitzonderlijk want normaal komen ze maar later op het jaar leggen. We zagen hoe de twee meter lange schildpad een diepe kuil groef, haar tientallen eieren er in legde, de kuil weer dicht maakte en opnieuw de zee indook. Het hele gebeuren duurde meer dan een uur en was een unieke ervaring.
Toen we terug in het dorp kwamen, hadden enkele mannen een babyschildpadje gevonden en Coralie mocht het opnieuw de zee in zetten. Na een kort maar gezellig kampvuur gingen we slapen, niets te vroeg, want na vijf minuten in bed brak een tropische regenstorm los die nog de volledige volgende dag bleef duren.
Onze terugreis van Galibi naar Paramaribo verliep dus in de gietende regen. In de taxi (die we namen van Albina naar Paramaribo) viel dat wel nog mee, al werd de weg er niet berijdbaarder door. Het was echter de boottocht van Galibi naar Albina die een kleddernat avontuur werd…
Toen we thuiskwamen van ons eerste meerdaags avontuur in Suriname maakte Sam, een huisgenoot, een heerlijke pastaschotel en gingen we nog iets drinken.
Vandaag is het Tine haar verjaardag en dat zullen we vanavond vieren met een barbecue. Het is ondertussen opgehouden met regenen, dus dat kan de pret al zeker niet bederven.
We gaan nog volop genieten van het komende weekend, want maandag is het onze eerste werkdag bij De Ware Tijd.
Tot later
Bart en Coralie
Ps: bedankt voor de vele reacties op de blogs!
Ps: ondanks verwoede pogingen lukt het nog steeds niet om foto’s op de blog te zetten. Internet gaat hier zeer traag. De mensen die een account op Facebook.com hebben kunnen al enkele foto’s bekijken op Coralie haar facebook. De rest zal toch nog wat geduld moeten hebben, maar ze komen eraan!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten